Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

έτοιμος

Τρίτη 29 Νοέμβρη, με έναν ουρανό που υπόσχεται βροχές και καταιγίδες, αστραπές και βροντές, λοιμούς και καταποντισμούς... έτσι σιγά σιγά αποχαιρετούμε τον 11ο μήνα του χρόνου και ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε τον Δεκέμβρη.
Ω τι μήνας σπουδαίος, ο τελευταίος της χρονιάς... που με το τέλος του έρχεται το καινούριο, το ελπιδοφόρο, το αυτό που περίμενα μια ζωή. Έχω χρόνο, ένα μήνα περίπου, να κάνω απολογισμούς, να κάνω ευχές, να τις σκεφτώ καλά, να είμαι έτοιμος όταν έρθει η ώρα να ξέρω τι θα ζητήσω, μην κάνω καμιά γκάφα... μια φορά το χρόνο γίνονται.

Είναι ακόμα νωρίς; Δεν νομίζω, τώρα είναι η ώρα... έτσι κι αλλιώς το γιορτινό κλίμα είναι ολόγυρα, τα λαμπιόνια ανάψανε, τα δέντρα στηθήκανε, οι αγιοβασίληδες και οι τάρανδοι πήραν θέση, οι θέσεις στην πλατεία μοιράστηκαν... να περιμένω; δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο...
Θα κάνω πρόβες. Και θα τα ζητήσω όλα. Έτσι κι αλλιώς τσάμπα είναι. Και υγεία, και αγάπη και χρήματα και επιτυχίες και έρωτα και δημιουργία και ευτυχία και ομόνοια και σύνταγμα και πλατεία βικτωρίας.

Τώρα αισθάνομαι πολύ καλύτερα. Δεν θα με πιάσει απροετοίμαστο ο καινούριος χρόνος. Αυτή τη φορά θα είμαι έτοιμος... όχι σαν όλες τις άλλες φορές. Όχι σαν όλες τις προηγούμενες φορές που στεκόμουν αμήχανος και δεν ήξερα... τώρα θα ξέρω. Θα είμαι εγώ πρώτος. Να προλάβω. Να τα ζητήσω όλα. Αυτό είναι το σχέδιό μου. Να δεις που του χρόνου θα είναι αλλιώς. Το νιώθω ήδη. Έρχεται... Πώς θα το περιμένω τόσο καιρό; Τόσο πολύ καιρό...

ΤΡΙΤΗ (TUE)
20:00 - 21:00 -- Songs of the Deaf (Παντελής, Μπάμπης)
21:00 - 22:00 -- Songs of the Deaf (Παντελής, Μπάμπης)
22:00 - 23:00 -- Light traffic (Marios)
23:00 - 00:00 -- Εκεί που το blues συναντά το ρεμπέτικο (Νίκος, Γιάννης)
00:00 - 01:00 -- Εκεί που το blues συναντά το ρεμπέτικο (Νίκος, Γιάννης)


Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Φιντέλ

Τελευταία Δευτέρα του Νοέμβρη
Με αφορμή το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο παραθέτω μερικούς στίχους του μεγάλου Κουβανού ποιητή της Επανάστασης Χοσέ Μαρτί. Ο Χοσέ Μαρτί γεννήθηκε το 1853 και πέθανε το 1895. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους κουβανούς ποιητές. Επίσης ήταν δημοσιογράφος, επαναστάτης και πολιτικός. Είναι ο εθνικός ήρωας της Κούβας. Με τα φλογερά του άρθρα ξεσήκωσε τους κουβανούς εναντίον των ισπανών κατακτητών. Τα πατριωτικά του ποιήματα και ο επαναστατικός του λόγος οδήγησαν στην επονομαζόμενη «καταστροφή το ’98» και στην απώλεια των τελευταίων κτίσεων της Ισπανίας στη Λατινική Αμερική.
Θεωρείται ο πρόδρομος του μοντερνισμού γιατί ανήκει στο αρχικό στάδιο του κινήματος. Η ποιητική του συλλογή Versos Sencillos εκδόθηκε το 1891. Γνωστό επίσης έργο είναι το Ismaelillo (1882) το οποίο είναι γραμμένο για το γιο του. Σημαντική συλλογή είναι και το Versos Libres (1913) που αποτελεί μεταθανάτια έκδοση.
ΧΧΧV
Τι σημασία έχει που το μαχαίρι σου
Στο νεφρό μου καρφώνεται;
Έχω τους στίχους μου, που ’ναι
Απ’ το μαχαίρι σου πιο δυνατοί!
Τι σημασία έχει που ο πόνος αυτός
Τη θάλασσα ξεραίνει, και συννεφιάζει τον ουρανό;
Ο στίχος, γλυκιά παρηγοριά,
Με φτερά γεννιέται μέσα απ’ τον πόνο.
XXXVII
Εδώ είναι το στήθος, γυναίκα,
Ήδη ξέρω ότι θα το πληγώσεις,
Μεγαλύτερο θα ’πρεπε να ’ναι,
Πιότερο για να το πληγώσεις!
Γιατί βλέπω, μαύρη ψυχή,
Ότι στο θαυματουργό στήθος μου,
Όσο βαθύτερη η πληγή,
Τόσ’ ομορφότερο είναι το τραγούδι μου.
Σαν σήμερα :
1974: Στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης οι Elton John και John Lennon τραγουδούν μαζί τα τραγούδια “I Saw Her Standing There” και “Lucy in the Sky With Diamonds”. Ο Lennon είχε υποσχεθεί στον φίλο του Elton John πως θα παρευρεθεί στην συναυλία μετά την συνεργασία τους νωρίτερα το ίδιο έτος, εάν το ντουέτο τους “Whatever Gets You Thru the Night” φτάσει στην πρώτη θέση του Billboard… και έφτασε. Είναι η τελευταία φορά που το “σκαθάρι” θα πραγματοποιήσει ή θα συμμετάσχει σε συναυλία.
1978: Κυκλοφορεί το πρώτο στούντιο άλμπουμ των The Blues Brothers (Dan Aykroyd & John Belushi) με τίτλο “Briefcase Full of Blues”. Σημείωσε μεγάλη επιτυχία ανεβαίνοντας στο Νο1 του Billboard 200. Μεγάλες επιτυχίες του άλμπουμ τα τραγούδια “Soul Man” και “Rubber Biscuit”.
1990: Ο frontman των Guns N’ Roses, Axl Rose απαλλάσσεται από τις κατηγορίες βιαιοπραγίας. Ο δικαστής δεν μπόρεσε να βρει αρκετά στοιχεία για να καταδικάσει τον δημοφιλή τραγουδιστή πως τον περασμένο Οκτώβριο χτύπησε με ένα άδειο μπουκάλι κρασί τον γείτονα του στο κεφάλι...
ΔΕΥΤΕΡΑ (MON)
19:00 - 20:00 -- Reservoir songs (blowman)
20:00 - 21:00 -- Cortexiphan
21:00 - 22:00 -- Waiting room (Marinela)
22:00 - 23:00 -- Εκτός ελέγχου (Μανόλης)
23:00 - 00:00 -- HOMEboy

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Χορτάσαμε υποκρισία

Κυριακή ξανά. Κοντή γιορτή, που λέμε. Και θέλω να γκρινιάξω λίγο, κι ας έχει λιακαδούμπα έξω. Αφορμή ειναι ο θάνατος του Φιντέλ και τα όσα έχουν ακολουθήσει πάλι στον παγκόσμιο ιστό. Δωσ' του κάποιοι να θρηνούν και κάποιοι άλλοι να κράζουν αυτούς που θρηνούν. Ο παγκόσμιος ιστός εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο σε μια πολωμένη μάζα ανθρώπων που με αρωγό την ανωνυμία και το απρόσωπο δημόσιο βήμα αντιμάχονται αέναα και σφοδρά. Με σκοπό τι; Να νιώσουν λίγο καλύτερα με την πάρτη τους;

"Κάνε με πρωθυπουργό για μια μέρα και θα δεις", ήταν η φράση που κυριαρχούσε στις δεκαετίες του 80 και του 90 που μεγάλωσα, η ίδια εποχή που όλοι θέλανε κάπως και κάπου να γίνουν διευθυντές και προέδροι. Έστω και χωρίς υφισταμένους. Και μετά ήρθε το ίντερνετ και ο καθένας μπορεί να είναι πρόεδρος του εαυτού του. Άνετα και χωρίς ενοχές. Οι μετριοπαθείς φωνές έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο και ελάχιστοι έχουν όρεξη να τις ακούσουν κιόλας. Διάλογος δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ. Και για να μην παρεξηγηθώ, αντιγράφω από το λεξικό τον ορισμό του διαλόγου:

"Διάλογος είναι η συζήτηση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή ευρύτερες ομάδες με σκοπό την απλή συνομιλία, την προσέγγιση, την ανταλλαγή απόψεων πάνω σ’ ένα θέμα ή την εν γένει επίλυση διαφορών καθώς και την εύρεση της αλήθειας πάνω στο υπό συζήτηση ζήτημα. Αποτελεί το βασικό μέσο επικοινωνίας των ανθρώπων, στηρίζεται σε ερωτήσεις και απαντήσεις και προϋποθέτει αντίλογο."

Όταν αναφερόμαστε στην έννοια του διαλόγου, εννοούμε την κατάσταση εκείνη κατά την οποία δύο ή περισσότεροι συζητητές προσπαθούν με επιχειρήματα να αποδείξουν την αλήθεια ή το ψεύδος που ενυπάρχει σε κάποιο ζήτημα ή να διερευνήσουν τις πτυχές κάποιου θέματος, ώστε να συναχθούν συμπεράσματα που βοηθούν στη λύση των προβλημάτων. Άρα στο διάλογο έχουμε όχι αντιδικία αλλά ζεύξη λογικών δυνάμεων, όχι πολεμική λόγων αλλά συμμαχία λογικών όντων και για να μη γίνεται συζήτηση για τη συζήτηση, πρέπει να έχει σαφώς προσδιοριστεί ο στόχος του διαλόγου και να επιζητείται η συνεργασία ενσυνείδητα.

Τελοσπάντων, είπα από την αρχή πως ήθελα να γκρινιάξω λίγο, δεν πιστεύω στ' αλήθεια ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση και στην τελική ίσως αυτή η οξεία και απρόσωπη αντιπαράθεση να λειτουργεί ως αγχολυτικό για κάποιους, όπως λειτουργεί για άλλους το να πάνε στο γήπεδο και να φωνάξουν σχετικά με το πόσο πουτάνα είναι του αλλουνού η μάνα και το πόσο πολύ γαμιέται ο απέναντι που - με μαθηματική ακρίβεια - είναι πούστης.

Τωρα που το θυμήθηκα, το θέμα αθυροστομία θα το πιάσουμε μια άλλη Κυριακή. Προς το παρόν, έχουμε το σημερινό πρόγραμμα του σταθμού και το τραγούδι της ημέρας για να μας κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Άστα λα βιτόρια!

ΚΥΡΙΑΚΗ (SUN)
20:00 - 21:00 -- Xάλια από νωρίς (Έρρικα, Φραντζέσκα)
21:00 - 22:00 -- Ούτος εκείνος (Γιώργος Διβόλης)
22:00 - 23:00 -- Moodswingzone (Ioanna)
23:00 - 00:00 -- Bright side of life (debaser)
00:00 - 01:00 -- Bright side of life (debaser)



Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΓΑΡ

Σήμερα κατεβαίνοντας προς το κέντρο για να κάνω κάτι δουλείες
το τοπίο του γνωστού στενού
στο οποίο εδράζει το σπίτι μου
μου φάνηκε αλλιώτικο
Ήταν φτωχό
φτωχότερο τουλάχιστον από ότι το έχω συνηθίσει
καθώς πορευόμουν προς την πλατεία προσπαθώντας να καταλάβω τι διάολο άλλαξε
ένας επιθετικός ήχος πλημμύρισε τα αυτιά μου
Όσο πλησίαζα ο θόρυβος μεγάλωνε
Όταν επιτέλους, σαφώς ενοχλημένη από την ηχορύπανση, έφτασα στο τέλος του δρόμου, τότε το συνειδητοποίησα
Τότε το αντίκρισα
Έκοψαν τα δέντρα της πλατείας
Δεν τα κλάδεψαν απλά
παρά τα έκοψαν
Η εικόνα ενός νεκροταφείου ξεδιπλώθηκε μπροστά μου
φύλλα να κείτονται νεκρά
κλαδιά να ξεχύνονται σε κάθε εκατοστό του πεζοδρομίου
δίπλα τους κομμάτια από κορμούς
Και οι δολοφόνοι να συνεχίζουν τον ακρωτηριασμό, ψύχραιμοι όπως τους αρμόζει
Το πανόραμα στο μυαλό μου άδειο από ζωή
μονάχα μια εικόνα από κτήρια
άσχημα, μίζερα, λυπημένα κτήρια
Εκείνη τη στιγμή
με αυτή την εικόνα καθρέπτη στα μάτια μου
Κάτι μέσα μου έσπασε αντικρίζοντας αυτή την εικόνα
ένιωσα αβοήθητη
ήθελα να φωνάξω
να ξεσπάσω σε λυγμούς
κι έπειτα ενοχές
Ναι ενοχές
Που δεν έκανα τίποτα για να υπερασπιστώ τα δέντρα της γειτονιάς μου
να υπερασπιστώ τη λίγη ζωή που απέμεινε σε αυτή την άσχημη πόλη
ένιωθα κάθε πριονιά κάθε κόψιμο
να μου καίει τα σωθικά
Κι καθώς απομακρυνόμουν
ένιωσα ντροπή
ντροπή
που γύρισα και εγώ την πλάτη
σε κάτι που με πληγώνει
σε κάτι που διαφωνώ
σε κάτι που με αφορά
σε κάτι τόσο σημαντικό
Τώρα πια μόνο πλαστικά κακέκτυπα με φωτάκια "στολίζουν" την πελατεία
Για όσο καιρό ακόμα κρατήσει κι αυτό μας το καπρίτσιο
…για μουσική δεν έχω τίποτα να πω θα σας τα πουν τα παιδια καλύτερα

19:00 - 20:00 -- Reservoir songs (blowman)
20:00 - 21:00 -- Rubik's cube (Anna Vass)
21:00 - 22:00 -- Κωνσταντίνος Τζαγκαράκης (kotzak)
22:00 - 23:00 -- Τα παιδιά του χάους (Juan, Sofia)


Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

διλήμματα

Τρίτη 22 Νοέμβρη,  με τα παράθυρα ανοιχτά,  χωρίς σόμπες, με λίγα σύννεφα, με στολίδια στους δρόμους, με γιορτές κάπου εκεί στο βάθος, με διαπραγματεύσεις, όχι με τους δανειστές, με τον εαυτό μου, που δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει τι να φάει, σταφύλια ή μελομακάρονα...
Ξέρω...και τα δύο!
Ήταν τελικά πολύ απλό. Το πολύ πολύ να με πιάσει κανένα κόψιμο και να τρέχω, αλλά έτσι είναι αυτά. Όλα έχουν το τίμημά τους.
Για να πω την αλήθεια χέστηκα αν στόλισαν την πόλη, αν πέτυχαν τα μελομακάρονα, αν έχουμε ακόμα πέντε εβδομάδες για τις γιορτές, αν ο καιρός θυμίζει χειμώνα ή κατακαλόκαιρο... έχω άλλα, πιο σπουδαία.Που δεν καταλαβαίνω.Που δεν μπορώ να εξηγήσω. Και μου δίνουν την αίσθηση ότι το ανθρώπινο είδος αργοπεθαίνει. Και όσο πιο πολύ πλησιάζει στο τέλος, τόσο περισσότερο βασανίζεται με διλήμματα του τύπου σταφύλια ή μελομακάρονα.
Μουσική... μουσική και γρήγορα. Αυτή πάει και με τα σταφύλια και με τα μελομακάρονα, με  γιουβέτσι, με γεμιστά, με αρνάκι φρικασέ, με βασιλόπιτα, με τα πάντα... Έχει βέβαια παρενέργειες αλλά τι να κάνουμε, είπαμε... όλα έχουν το τίμημά τους. Εγώ αυτό θα κάνω πάντως...τώρα που το BURadio ανακάμπτει σιγά σιγά από το χειρουργείο...

Καλημέρεζζζ

ΤΡΙΤΗ (TUE)
22:00 - 22:00 -- Songs of the Deaf (Παντελής, Μπάμπης)
22:00 - 23:00 -- Light traffic (Marios)
23:00 - 01:00 -- Εκεί που το blues συναντά το ρεμπέτικο (Νίκος, Γιάννης)


Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Προτελευταία Δευτέρα του Νοέμβρη



Παρατηρώ τα ποντίκια στο γυάλινο κουτί που τρέχουν . . . Η ρόδα μέσα στριφογυρνάει κι αυτά νομίζουν ότι έχουν γυρίσει τον κόσμο ολόκληρο. Νομίζουν ότι διασχίζουν τοπία απέραντα κι όμως αυτά είναι στο ίδιο μέρος, στην ίδια κυκλική τροχιά, στην ίδια αέναη συσίφυα εναλλαγή. Κι αναρωτιέμαι τι τα κάνει να στριφογυρνούν στον ίδιο κύκλο κάθε μέρα, πρωί μεσημέρι βράδυ χωρίς καμιά ουσιαστική αλλαγή .. Χωρίς τίποτα το διαφορετικό στη ζωή τους παρά μια κουραστικά μονότονη και επαναλαμβανόμενη κίνηση που είναι το μόνο πράγμα που δίνει ζωή στη ζωή τους ? Η κίνηση η ίδια ? Η ρουτίνα της κίνησης αυτής καθεαυτής ? Ζηλεύω τα πόδια των ποντικιών, μικρά, ευέλικτα, σχεδόν άθραυστα. Φαντάζομαι τον εαυτό μου μέσα σε ένα τέτοιο κλουβί χωρίς δυνατότητα και διάθεση απόδρασης, φυλακισμένος μέσα στο πεπρωμένο μου ! Από τιμωρία ? Από ύβρη ? Υπάρχει κάτι τέτοιο ή οι τύψεις μας και οι απραγματοποίητες αδύνατες προσδοκίες μας, μας κάνουν να γυρίζουμε καθημερινά γύρω από τα ίδια και τα ίδια ? Υπάρχει φυγή ? Υπάρχει λύτρωση ? Τα ποντίκια είναι όμως χαρούμενα, δεν έχουν ίχνος ματαίωσης ή έστω βαρεμάρας τρέχουν και συνεχίζουν να τρέχουν σε μια αδιάκοπη πορεία χωρίς τέλος . . . Όλος ο κόσμος είναι μια κυκλική πορεία για αυτά που θα ξαναγυρίσουν στο ίδιο σημείο πιο μεγάλα πιο έμπειρα πιο σοφά αλλά θα ξανακυλίσουν πάλι με την ίδια ορμή και δύναμη . . . Τα ποντίκια τρέχουν και μαζί με αυτά εγώ τα παρατηρώ . . . ή μήπως αυτά παρατηρούν εμένα !
Σαν σήμερα το 1980: Κάνει πρεμιέρα στην Ιρλανδία το μουσικό ντοκιμαντέρ του Van Morrison με τίτλο "Van Morrison in Ireland". Το φιλμ είχε γυριστεί κατά την διάρκεια μιας συναυλίας που είχε δώσει ο καλλιτέχνης στο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας το Φεβρουάριο του 1979. Επίσης περιέχει πλάνα από την περιοδεία του στην Ιρλανδία. Περιέχει δημοφιλή τραγούδια του καλλιτέχνη όπως τα "Moondance", "Tupelo Honey", "Don't Look Back" (John Lee Hooker), "Gloria" κ.α. Ενώ σαν σήμερα το 1995: Ο τραγουδιστής των Green Day, Billie Joe Armstrong συλλαμβάνεται μετά από συναυλία του συγκροτήματος στο Μιλγουόκι του Ουισκόνσιν των ΗΠΑ διότι κατά την διάρκεια συναυλίας... κατέβασε το παντελόνι του. Αφέθηκε ελεύθερος αφού πλήρωσε πρόστιμο εκατόν σαράντα ένα δολάρια.


ΔΕΥΤΕΡΑ (MON)
19:00 - 20:00 -- Reservoir songs (blowman)
20:00 - 21:00 -- Cortexiphan
21:00 - 22:00 -- Waiting room (Marinela)
22:00 - 23:00 -- Εκτός ελέγχου (Μανόλης)
23:00 - 00:00 -- HOMEboy









Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

we are back in town (again)

Γεμάτη και αυτή η εβδομάδα με γιορτές και επεισόδια για την επέτειο του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη, την επίσκεψη του πρώην πλανητάρχη στη χώρα που αποτέλεσε big event και υποτίθεται διαφήμιση (ενώ ήρθε κι αυτός απλά να τσεκάρει το οικόπεδο),απολογήθηκαν οι παπάδες που κλασικά θα τη βγάλουν λάδι για το σκάνδαλο Μονής Βατοπεδίου, και ο φασιστοΠλεύρης τζούνιορ αρρώστησε σοβαρά το παληκάρι και αν και δεν έχω ευχηθεί το κακό κανενός έχω να πω για όλους αυτούς που λένε «ψόφος» έτσι πάνε αυτά όταν σπέρνεις ανέμους και μιλάς για τη θανάτωση προσφυγόπουλων θα έρθει η ώρα που θα θερίσεις θύελλες και θα σου λένε όλοι «ψόφος».
Κατά τ΄ άλλα η πόλη κινείται στους γνώριμους ρυθμούς. Γυρνώντας σπίτι μου ακούω κόρνες και σκυλιά να γαβγίζουν, οσμίζομαι τις μυρωδιές των μεσημεριανών φαγητών που ξεπηδάνε από τις κουζίνες του κάθε νοικοκυριού και τρυπώνουν με αβάσταχτη σκληρότητα στα ρουθούνια μου ως το πεινασμένο μου στομάχι, παρατηρώ ένα όμορφο αγόρι να απλώνει ρούχα στο μπαλκόνι και να ζητάει από την κυρία του κάτω ορόφου την πετσέτα που του έπεσε και σκέφτομαι πόσο σημαντικό είναι ότι δεν έχει χαθεί ακόμα εντελώς η «γειτονιά» μες στο τσιμέντο. Η ανθρώπινη επαφή μας έχει μείνει. Τίποτε άλλο… Από ένα παράθυρο ακούγεται μουσική, violent femmes, και κάτι μου λέει πως κάποιος ήδη έχει συντονιστεί στον BURadio.
20.00-21.00- Πτήση 201 (Γιώργος Σαββάκης)
21:00-22:00- Snowbubbles (Xιονάτη)
22:00-23:00-Οut of the box ( El Grego)

23:00-24:00- upside down (Vox)

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Ζούμε ένα εμφύλιο !
Προχθές καθόμουν με δυο φίλους για καφέ και πιάσαμε κουβέντα για τις συντάξεις που τις κόβουνε. Τους έλεγα ότι σήμερα ολόκληρες οικογένειες με παιδιά ζούνε από τη σύνταξη των γονιών τους. Τι θα απογίνουν αυτοί;
Ο ένας έφερε το παράδειγμα μιας κοπελίτσας στην Αθήνα, που δούλευε για 280 ευρώ το μήνα και ο πατέρας της την προέτρεψε να σταματήσει γιατί έτσι κι αλλιώς τα λεφτά δεν της φτάνανε (μετακινήσεις, καφές, τοστ, ...). Θα τις έδινε εκείνος από τη σύνταξη.
Συμφωνήσαμε όλοι, αλλά μέχρι να καταλάβουμε ότι το έλεγε γιατί...
"Αν κανένας δεν δουλεύει για 280 ευρώ το μήνα, δε θα έρθει και κανένας να επενδύσει και η χώρα δε θα βγει ποτέ από το τέλμα. Τελικά είναι προς το συμφέρον όλων μας να κοπούν οι συντάξεις γιατί κανένας συνταξιούχος δε θα μπορεί να ζει το παιδί του που θα αναγκαστεί να δουλέψει για 280 ευρώ και μόνο έτσι θα έρθει ανάπτυξη στη χώρα.
Τότε ο άλλος φίλος μου του είπε ότι ο συνταξιούχος τα έχει δουλέψει αυτά τα λεφτά και έχει πληρώσει ο ίδιος για να παίρνει σύνταξη. Δεν του χαρίζουν τίποτα.
Ο πρώτος φίλος με μια αποστροφή σα να απευθύνεται σε ανίδεους απαντάει με διδακτικό ύφος...
"- Μπα! Αυτά τα λεφτά έχουν φαγωθεί, Πάνε πια!".
Εγώ του απάντησα ότι αν πάψουν όλοι να δουλεύουν για 280 ευρώ το μήνα και ζουν από τη σύνταξη των γονιών τους, τότε οι επιχειρηματίες θα αναγκαστούν ίσως να πληρώνουν κανονικούς Ευρωπαϊκούς μισθούς και όχι φιλοδωρήματα. Γιατί λοιπόν να μην πούμε κι εμείς στις τράπεζες και σε όποιον μοστράρεται σα δανειστής...
"- Μπα! Αυτά τα λεφτά έχουν φαγωθεί, Πάνε πια!".
Γιατί αυτά που πρέπει να πάρω εγώ ο απλός λαός "να τα ξεχάσω" ενώ τράπεζες και δανειστές τα απαιτούν όλα μέχρι κεραίας;
Όλη αυτή η κουβέντα μεταξύ φίλων με στεναχώρησε αφάνταστα και την σκέφτομαι συνεχώς. Σήμερα λοιπόν έδωσα την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα γιατί να πληρώσω για χρήματα που δεν πήρα;
Γιατί έχουμε πόλεμο στην Ευρώπη και ο πιο ισχυρός επιβάλει τους όρους του και όσο για εμάς τον απλό κόσμο που δεν κινούμε τα νήματα και δεν επιβάλουμε θελήσεις, αλλά απλά πίνουμε καφέ...
Ο ένας φίλος μου δουλεύει σε τράπεζα και ο άλλος είναι άνεργος από το 2007 και ζει με τη μαμά του.
ΖΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΑ ...ΕΜΦΥΛΙΟ !
Συντονιστείτε...
Blow UP Radio - 
http://burradio.blogspot.gr/

ΤΕΤΑΡΤΗ (WED)
19:00 - 20:00 -- Funk με το κιλό (Exect)
20:00 - 21:00 -- Carnival of soul (hard candy)
21:00 - 22:00 -- Κωνσταντίνος Τζαγκαράκης (kotzak)
22:00 - 23:00 -- Συνήθης ύποπτος (Γιάννης Θέμελης)
23:00 - 00:00 -- Talking Blues (Kate Blue)


Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

back to normal (?)

Τρίτη 15 Νοέμβρη, σκοτεινή μέρα, μάλλον χειμωνιάτικη, ίσως βρέξει ίσως όχι, σίγουρα θέλει να φορέσω κάτι πιο ζεστό αν είναι να βγω έξω.

Επανήλθε και το BURadio, μετά την αναγκαστική διακοπή επανήλθα και γω στην πραγματικότητα, όχι πως το ήθελα, αναγκάστηκα, δεν είχα τις αντιστάσεις να το αποφύγω. Δεν πειράζει, έχω πλούσια φαντασία, αυτό μου λέγαν από παιδί, τώρα το ξέρω και γω, έτσι ταξιδεύω, μέρα ή νύχτα, χειμώνα ή καλοκαίρι, δεν έχει σημασία, άλλωστε η φαντασία νικάει το χρόνο, τον τόπο, τις συνθήκες, τις δυσκολίες, το φόβο...

Έτσι έκανα πάντα, αυτό συνεχίζω να κάνω, ταξιδεύω, παρέα με όλους, ποτέ δεν είμαι μόνος μου, έχω μαζί μου λίγο από το glitter του Bowie, δυο στίχους του Lou Reed, το σκισμένο τζιν του Iggy, το μπαστούνι του Ian Dury, τον δαίμονα του Ian Curtis, το πουκάμισο του Morrisey, τη γραβάτα του Cave, τη σκιά του  Robert Smith, το κραγιόν της Debbie Hary, το μπλουζάκι της Siouxsie, το βλέμμα του David Byrne

...συνεχίζω

www.burradio.blogspot.com

ΤΡΙΤΗ (TUE)

20:00 - 22:00 -- Songs of the Deaf (Παντελής, Μπάμπης)
22:00 - 23:00 -- Light traffic (Marios)
23:00 - 01:00 -- Εκεί που το blues συναντά το ρεμπέτικο (Νίκος, Γιάννης)

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Μια Δευτερα του Νοεμβρη


Απονεμηθήκαν χθες τα κινηματογραφικά βραβεία του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η ταινία «Δολοφονικά Αμαξίδια» του 45χρονου Ούγγρου Ατίλα Τιλ, που μπλέκει τα κινηματογραφικά είδη σε ένα αντιρατσιστικό φιλμ προερχόμενο από τη χώρα με το πιο ισχυρό ρατσιστικό πρόσημο των τελευταίων χρόνων, απέσπασε το βραβείο Καλύτερης ταινίας Χρυσός Αλέξανδρος -  Θόδωρος Αγγελόπουλος στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ). Η κωμωδία δράσης έχει πρωταγωνιστές μια συμμορία δολοφόνων που είναι καθηλωμένοι σε αναπηρικά αμαξίδια. Ένα 20χρονο αγόρι, ο φίλος του και ένας πρώην πυροσβέστης, σπρωγμένοι από απελπισία και από φόβο πως σύντομα θα θεωρούνται άχρηστοι, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη Μαφία. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία θολώνουν και η ιστορία γίνεται ένα ιλιγγιώδες καλειδοσκόπιο που δείχνει γκάνγκστερ και πιστολίδια, αλλά και τη γεμάτη προκλήσεις και εμπόδια ζωή στο καροτσάκι, όπως και τον πόνο που προξενεί η απόρριψη από τον πατέρα.
Στην τελετή λήξης, την οποία παρουσίασε ο ηθοποιός Ταξιάρχης Χάνος, η πρόεδρος του Φεστιβάλ Ελίζ Ζαλαντό και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Ορέστης Ανδρεαδάκης ανέφεραν ότι 80.000 θεατές παρακολούθησαν τις ταινίες του Φεστιβάλ. Η πρόεδρος και ο διευθυντής του ΦΚΘ σε κοινό μήνυμά τους αναρωτήθηκαν: «Μπαίνουμε σε νέα εποχή εθνικισμού και μισαλλοδοξίας; Θα κλειστούμε στα μικρά μας κράτη;», για να δώσουν την απάντηση ότι «ο κινηματογράφος θα συνεχίζει να χτίζει γέφυρες».
Κατά τ’ άλλα σαν σήμερα το 1960: Σύμφωνα με το Billboard το τραγούδι του Elvis Presley με τίτλο “It’s Now or Never” είναι το single με τις πιο γρήγορες πωλήσεις στην Αμερική. Είχε πουλήσει σε μια εβδομάδα επτακόσια ογδόντα χιλιάδες αντίτυπα. Το 1970: Κυκλοφορεί το τραγούδι “Black Magic Woman” από το συγκρότημα Santana. Είναι μια δημιουργία του Peter Green και είχε πρωτοκυκλοφορήσει από τους Fleetwood Mac το 1968. Και τέλος το 1995: Οι The Rolling Stones κυκλοφορούν το live άλμπουμ με τίτλο “Stripped”. Περιέχει τραγούδια που ηχογραφήθηκαν ζωντανά σε στούντιο της Ιαπωνίας (3-5 Μαρτίου) και Πορτογαλίας (23-26 Ιουλίου) αλλά και σε διάφορα κλαμπ στο Λονδίνο, Παρίσι και Άμστερνταμ. Είναι το δεύτερο άλμπουμ τους με την Virgin Records. Μεταξύ των τραγουδιών του άλμπουμ είναι και τα “Like a Rolling Stone” (Bob Dylan), “I’m Free”, “Wild Horses”, “Angie” κ.α.

ΔΕΥΤΕΡΑ (MON)
19:00 - 20:00 -- Reservoir songs (blowman)
20:00 - 21:00 -- Cortexiphan
21:00 - 22:00 -- Waiting room (Marinela)
22:00 - 23:00 --
Εκτός ελέγχου (Μανόλης)
23:00 - 00:00 -- HOMEboy




Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

so long Leonard

Λιακάδα, παιδάκια στους δρόμους και γονείς, μαθητές χαρούμενοι που δεν έχουν σχολείο και η πόλη γιορτάζει. Όλα δείχνουν φυσιολογικά να εξελίσσονται σε μία ατέρμονη κίνηση που σκεπάζει κάθε αδράνεια και στατικότητα ενώ ένα μαύρο σύννεφο τυλίγει τον πλανήτη. Άφωνος παρακολουθείς τις εξελίξεις των ημερών και παρατηρείς πως ένας ψυχοπαθής ρατσιστής βαψομαλλιάς νικάει στα ζάρια μια πολεμοχαρή μιντιακή σκύλα και παίρνει στα χέρια του το μέλλον της ανθρωπότητας. Η απειλή «Κίμ πάτα το κουμπί» μοιάζει πιο κοντινή από ποτέ, μόνο που το κουμπί αυτή τη φορά το κρατάει στα χέρια του ο βαψομαλλιάς με της ευλογίες του αμερικανικού λαού, ενός λαού που έκανε την ανατροπή από αγανάκτηση , οδηγούμενο πιόνι σε μία καλοστημένη παρτίδα σκάκι. Το αβγό της έχιδνας έχει εκκολαφθεί και τα γεννήματά του μας τυλίγουν με «ευγενείς» πατριωτικές προθέσεις μέχρι να μας δαγκώσουν. Κανείς δεν ξέρει τον επόμενο στόχο. Γαλλία, Αμερική…έρχεται, τόσο μακριά φαντάζει κι όμως είναι τόσο κοντά.
Ακούω μουσική και αδειάζει το κεφάλι μου. Συντονίζομαι στον BURadio κι αν μη τι άλλο ξέρω ευτυχώς πως ακόμα τουλάχιστον μπορώ να ακούω αυτό που είμαι, να είμαι αυτό που ακούω. Μια νότα μουσικής γίνεται ελευθερία και με χαϊδεύει ξορκίζοντας για λίγο το φόβο.
Αποχαιρετώ με ένα τραγούδι του τον Leonard Cohen. Tαξίδεψε χθές μέσα σε ένα άσπρο φως χθες προς την Αθανασία. Η μουσική και η ποίησή του θα συντροφεύουν ακόμα πολλές γενιές. Σ’ ευχαριστούμε Leo….
20.00-21.00- Πτήση 201 (Γιώργος Σαββάκης)
21:00-22:00- Snowbubbles (Xιονάτη)
22:00-23:00-Οut of the box ( El Grego)
23:00-24:00- upside down (Vox)





Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

ΕΓΙΝΕ Η ΑΠΩΛΕΙΑ, ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΜΑΣ..

Υπάρχουν μέρες και μέρες
Μέρες που ξυπνάς όλο ζωντάνια και νιώθεις ο πιο τυχερός άνθρωπος πάνω στη γη
Πετάγεσαι με μιας πάνω και θες να κάνεις όσα δεν έκανες τον τελευταίο ένα χρόνο
Κι άλλες όπως η σημερινή όπου δεν θες να σηκωθείς από το κρεβάτι.
Θες να μείνεις βουλιαγμένος εκεί κάτω από το πάπλωμα, θαρρείς και σε έχει πλακώσει
Σηκώνεσαι με το ζόρι και γυρνάς όλη μέρα σα την άδικη κατάρα μες το σπίτι, πάντα με την ασφάλεια και άνεση που σου χαρίζουν οι πυτζάμες σου
Βάζεις τη darkness λίστα σου να παίζει
Όλοι έχουν μια τέτοια λίστα
Κι αναλώνεσαι σκεπτόμενος την απώλεια
Μεγάλο κομμάτι η απώλεια στη ψυχή των ανθρώπων
Σε όλες της τις εκφάνσεις
Φυσική, συναισθηματική, ψυχολογική, ακόμα και η απώλεια του ίδιου μας του εαυτού ενίοτε
Συνηθίζουμε να την θάβουμε
Κάθε φορά και καλύτερα, πιο βαθειά
Βλέπεις ο άνθρωπος είναι φυγόπονο όν
Προτιμάει να στερείται μια από τις βασικότερες αισθήσεις του, να  ναι ολότελα τυφλός, παρά να πονάει
Είναι όμως και κάποια είδη απώλειας που δεν τιθασεύονται στα θέλω σου
Ξεπηδούν διαρκώς
Μονάχα για να σου βασανίσουν το μυαλό
Να το βομβαρδίσουν με χιλιάδες ερωτήματα
Αν;
Πως;
Γιατί;
Να σου στοιχειώσουν τις νύχτες
Να σου χαϊδέψουν το ιδρωμένο μέτωπο
Να σου χαρίσουν εφιάλτες  
Κι εσύ ανήμπορος να αντιδράσεις
Πέφτεις στον καναπέ
Ανάβεις τσιγάρο
Θαρρείς για μια στιγμή πως ο καπνός θα πάρει τις σκέψεις μακριά
Ακούς τα κομμάτια που σε πονάνε περισσότερο
Αυτά που μιλούν στη ψυχή σου
Ελπίζοντας πως ίσως κάποια στιγμή συνηθίσεις
Ίσως την κάνεις φίλη σου

Ίσως μάθεις να ζεις με αυτό..

ΠΕΜΠΤΗ (THU)
19:00 - 20:00 -- Reservoir songs (blowman)
20:00 - 21:00 -- Rubik's cube (Anna Vass)
21:00 - 22:00 -- Κωνσταντίνος Τζαγκαράκης (kotzak)
22:00 - 23:00 -- Τα παιδιά του χάους (Juan, Sofia)
23:00 - 00:00 -- SoundPool (foSia)


Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Deep Healing Darkness


Υπάρχουν κάτι Άνθρωποι που δεν είναι σαν και σένα και “ίσως” και σαν εμένα. Άνθρωποι που έζησαν σε μια οικογένεια φυλακή. Όχι δεν κακοποιήθηκαν, τουλάχιστον με τον επιστημονικό αστικό όρο, αλλά μεγάλωσαν σε μια κόλαση. Που κρύφτηκαν για πολλά χρόνια στο πιο σκοτεινό σημείο που βρήκαν. “Α Deep Healing Darkness”. Έγλυφαν τις πληγές τους και περίμεναν. Υπομονετικά! Να φύγουν από τις κοφτερές λέξεις, τις αδυσώπητες ανάσες, τις βίαιες κινήσεις, τις ζοφερές παρουσίες που κινούνταν δίπλα τους κι ένα σωρό άλλα... Σκλύρηναν το πρόσωπο τους, θύμωσαν το λόγο τους μόνο και μόνο για να απομακρύνουν τα τέρατα όταν τους πλησίαζαν. Επικίνδυνα!
Έγδαραν με τα ίδια τους τα νύχια το δέρμα τους και το άλλαξαν. Τα κατάφεραν. Έμαθαν έτσι να ανθούν στο ένα τετραγωνικό ελευθερίας που τους απέμεινε. Και τότε ανακάλυψαν ότι είχαν τρυφερότητα, δημιουργικότητα, νοιάξιμο, ανάγκη για ποίηση, που τα δίνουν απλόχερα σε μια γυναίκα ή σε φίλους. Άλλες φορές ταιριάζουν, άλλες όχι, αλλά...
Ουφ!! (ξεφυσάει ανακουφισμένος)
Υπάρχουν κάτι Άνθρωποι που δεν μεγάλωσαν στην “Αγία Ελληνική Οικογένεια” που γράφουν τα αναγνωστικά του δημοτικού. Που κρύφτηκαν για χρόνια στο πιο σκοτεινό σημείο που βρήκαν.
“inThe Deep Healing Darkness”.
Υπάρχουμε κι εμείς!
ΤΕΤΑΡΤΗ (WED)
19:00 - 20:00 -- Funk με το κιλό (Exect)
20:00 - 21:00 -- Carnival of soul (hard candy)
21:00 - 22:00 -- Κωνσταντίνος Τζαγκαράκης (kotzak)
22:00 - 23:00 -- Συνήθης ύποπτος (Γιάννης Θέμελης)
23:00 - 00:00 -- Talking Blues (Kate Blue)
Συντονιστείτε...
Blow UP Radio - 
http://burradio.blogspot.gr/
Radiohead - The Gloaming (softly open our mouths in the cold)https://www.youtube.com/watch?v=SQ7r1I30Qh0

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

με απ' όλα

Τρίτη 8 Νοέμβρη, λιακαδερή, με λίγο πονοκέφαλο, με αέρα, με σκόνη, με καφέ, μπροστά στον υπολογιστή,χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα, με τσιγάρο, με Sound Defects στα ηχεία, με BURadio, με τη γάτα του γείτονα που λιάζεται, χωρίς άγχος, με Κλίντον ή με Τράμπ, χωρίς τσίπα όπως και να ‘χει, με μπόλικη γκλαμουριά, χωρίς ουσία, χωρίς λογική, χωρίς να μπορώ να καταλάβω.

Τρίτη είναι θα περάσει, με πιο ενδιαφέροντα πράγματα, με πολύ μουσική, με φίλους, με κουβέντες, χωρίς βλακείες, με δημιουργία, με αγωνία, με τσάι και συμπάθεια, με κουλουράκια, με όρεξη, με ενθουσιασμό, με σκέψεις που γεμίζουν το κεφάλι, χωρίς να το επιδιώκω, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει συνοχή, με δεύτερο καφέ, με την ελπίδα ότι θα ανοίξει το μάτι, με τον αυτόματο ραδιοφωνατζή που έχει κέφια, με Dum Dum Girls που διασκευάζουν Smiths, με ένα φως που δεν σβήνει ποτέ, με ζωντανό πρόγραμμα που αρχίζει απόψε στις 8.

20:00 – 22:00 -- Songs of the Deaf (Παντελής, Μπάμπης)
22:00 - 23:00 -- Light traffic (Marios)
23:00 - 01:00 -- Εκεί που το blues συναντά το ρεμπέτικο (Νίκος, Γιάννης)

Συντονιστείτε...


Καλημέρεζζζ    
                                                                                         

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Δεύτερη Δευτέρα του Νοέμβρη


Δες το κι έτσι. Κάποτε διάβαζες βιβλία, εφημερίδα, ημερολόγια, σήμερα τα σκρολάρεις σε μια οθονίτσα - που περισσότερο ασχολείσαι πόσο μεγάλη θα ΄ναι παρά τι θα αναγράφει.
 
Μετά άκουγες μουσική κανονικά, σε πικάπ, σε cd (έστω), με ηχεία, όχι οπές εξαερισμού κι έναν ήχο που άπλωνε..

Και, φυσικά, έβλεπες ταινίες στην αίθουσα, μεγάλες και δεσπόζουσες, τώρα στο άϊπαντ, συμβαίνουν ρυτίδες που δεν θα δεις ποτέ σου.
 
Θέλω να πω υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν, νομίζουν, την μουσική και
δεν έχουν τίποτα έξω από mp3 και ηχειάκια υπολογιστή ή τρυπίτσες λάπτοπ, σπίτια που δεν έχουν πια ούτε ένα (1) βιβλίο, άνθρωποι που αγαπούν, ή έτσι νομίζουν, το σινεμά και θα δουν το Μπάρι Λίντον στις 19 ίντσες
.Κι έπειτα λες δεν υπάρχουν συνωμοσίες.
Στα δικά μου:
Σαν σήμερα το 1943: Η Καναδή μουσικός, τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Joni Mitchell (Roberta Joan Anderson) γεννήθηκε στο Φορτ Μακλίοντ της Αλμπέρτα του Καναδά. Το 1969 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο "Song to a Seagull". Έγινε δημοφιλής με τραγούδια όπως τα "Chelsea Morning", "Both Sides, Now", "Woodstock", "Big Yellow Taxi", "Free Man in Paris" και "Help Me". Το περιοδικό Rolling Stone είχε αναφερθεί σε αυτήν ως μια από τις σημαντικότερες τραγουδοποιούς που έχουν γεννηθεί ποτέ. Το 1995 της απονεμήθηκε το βραβείο Billboard Century Award, το 1996 το Polar Music Prize ενώ ένα χρόνο αργότερα το όνομα της γράφτηκε στο Rock and Roll Hall of Fame. Έχει κερδίσει συνολικά επτά βραβεία Grammy και το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο Grammy "Lifetime Achievement" για την προσφορά της στην μουσική.

Σαν σήμερα το 1968: Σε συναυλία των The Doors στο Φοίνιξ της Αριζόνα, ο Jim Morrison ζητάει από τους δέκα χιλιάδες παρευρισκόμενους να σηκωθούν από τις καρέκλες τους. Μια ομάδα πεντακοσίων νεαρών ανεβαίνει στη σκηνή και αρχίζει πόλεμο με τους άντρες της ασφάλειας. Την επομένη της συναυλίας οι τοπικές αρχές ανακοινώνουν πως το συγκρότημα δεν είναι επιθυμητό στην πόλη για άλλη συναυλία.

ΔΕΥΤΕΡΑ (MON)

19:00 - 20:00 -- Reservoir songs (blowman)
20:00 - 21:00 -- Cortexiphan
21:00 - 22:00 -- Waiting room (Marinela)
22:00 - 23:00 --
Εκτός ελέγχου (Μανόλης)
23:00 - 00:00 -- HOMEboy


Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

Ευφορία δυσφορία και εφορία

Σκέφτομαι ότι η μόνη επικερδής επιχείρηση στην Ελλάδα πλέον είναι η εφορία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως ένα κιλό καφές που θα αγοραστεί φορολογημένος και θα πουληθεί σε πολλαπλάσιους καφέδες κάθε είδους πόσες φορές επιπλέον φορολογείται (ίσως εκατοντάδες!)Ο κατάλογος με τα παραδείγματα τέτοιου είδους είναι πολύ μεγάλος και περιέχει εφορία παντού 
Δυσφορία (αντί για ευφορία «εφορία»).
 
Σκέφτομαι επίσης πως θα φαινόταν σε οποιονδήποτε πολιτικό αντιπρόσωπο της όποιας
 χώρας αν πηγαίναμε να πάρουμε δανεικά και να τους μοιράσουμε ισόποσα τις δόσεις για να τα αποπληρώσουν για χάρη μας χρησιμοποιώντας τα χρήματα από τους ιδιωτικούς λογαριασμούς τους. Θα δεχόταν οι ίδιοι προσωπικά, στην τελική, να κάνουν κάτι τέτοιο για χάρη μας; Εμείς σαν λαός το δεχόμαστε, γιατί;
Ο φαύλος κύκλος της φορολόγησης αντικειμένων και υπηρεσιών είναι ένας βρόγχος που μας παραλύει, ο δε μηχανισμός τελικά είναι φτηνός (χάσμα). Και το μόνο βέβαιο είναι πως έτσι αποκλείεται να βγούμε ξανά στις αγορές και να οδηγηθούμε στην περιβόητη ανάπτυξη.
Όσο για τη σύνταξη πού μας στερούν επιπλέον είναι η απόδειξη πως δε θα μας αποζημιώσει πια πότε ξανά κανείς σ αυτό τον υποτιθέμενο "κύκλο".
Η ερώτηση δεν είναι γιατί πεθαίνουμε για να κατακτηθεί τί αλλά γιατί υπάρχουμε εδώ που ζούμε;
Η απάντηση είναι η αγάπη (επειδή ΑΓΑΠΑΜΕ), Love!
Ανοίγω το
buradio και γεμίζει το σπίτι φως και μουσικές.
Καλό Σαββατοκύριακο!
20.00-21.00- Πτήση 201 (Γιώργος Σαββάκης)
21:00-22:00- Snowbubbles (Xιονάτη)
22:00-23:00-Οut of the box ( El Grego)
23:00-24:00- upside down (Vox)


Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

Γιατί, τελικά, ζούμε με πρέπει..;

Ξύπνησα σημερα το πρωί κι αφού ακολούθησα την πρωινή μου ιεροτελεστία κατά γράμμα, έβαλα το soundtrack του 2046 να παίζει στο CD player και κάθισα ανακούρκουδα στον καναπέ. Άρχισα λοιπόν να κάνω ένα νοητό πρόγραμμα στο μυαλό μου για τις δουλειές της ημέρας, κεπ, οδοντίατρος, λογαριασμοί, εργασίες, deadlines... Για μια στιγμή ανατρίχιασα, αγχώθηκα, με έλουσε κρύος ιδρωτας...έπρεπε ευθύς αμέσως να ετοιμαστώ . Ενόσω έβγαζα κρεμάστρες με ρούχα από την ντουλάπα προσπαθώντας να διαλέξω τι διάολο να φορέσω και σήμερα, μια σκέψη μου χάιδεψε απαλά (στην αρχή τουλάχιστον ) το μυαλό..Ζω; Κι αν ζω γιατι νιώθω σαν παρατηρητής της ζωή μου; ανακαθισα στο κρεβατι κι εκεί ανάμεσα στα πεταμένα σινολάκια, μέσα στην πίεση της ημέρας, έδωσα λίγο χρόνο στον εαυτό μου, δέκα λεπτά μονάχα να με ακούσω Αναλογίστηκα τους περασμένους τρείς μήνες, κι ρώτησα χωρίς φόβο και πάθος τον εαυτό μου: - προλαβαίνεις να ζήσεις; ή αρκείσαι σε πέντε ώρες ύπνο; - μα κάνω τόσα πράγματα..Πανεπιστήμιο, ωδείο, δουλειά, ραδιόφωνο... -Πότε ήταν η τελευταία φορά που αφιέρωσες μια μερα στον εαυτό σου; Μια ολόκληρη μέρα, δίχως να είσαι πτώμα από την κούραση της εβδομάδας, να διαβάσεις το βιβλίο σου, να δεις μια ταινία,να.., να..; - εε τωρα και εσύ...Για όλους ισχύει αυτό.. και..και.. -και τι; -Έτσι με προγραμμάτισαν. Μου έμαθαν από μικρη κιόλας ηλικία πως αν δεν σπουδάσω δεν αξίζω, πως η ζωή είναι δύσκολη κι απαιτητική, πως πρέπει να κοπιάσεις για να πας μπροστά, να βγάλεις χρήματα, να είσαι ανεξάρτητη, μονάχα έτσι γίνεται.. -και η ζωή; Τί γίνεται με αυτήν; Τα δύο βιβλία που αγόρασες, με τα δικά σου λεφτά, αυτά που δούλεψες, κουράστηκες για να αποκτήσεις, που στέκουν μαραμένα στο κομοδίνο δύο μήνες τώρα; Οι περίπατοι που κάθε εβδομάδα με πείθεις πως θα πας; Τα ταξίδια που μου υποσχέθηκες; Αυτά; Χωράνε αυτά στο πρόγραμμα σου; -................................. Έμεινα να σκέφτομαι αν τελικά χωράει η ζωή που θέλω μέσα σε αυτήν που με έμαθαν πως πρέπει να ζω. Κάπου εκεί, ανάμεσα στα τσαλακωμένα ρούχα και τις κρεμάστρες, τα μαξιλάρια και τα σεντόνια αναρωτήθηκα γιατί. Γιατί άραγε ξεχνάμε να αναπνεύσουμε; παρά μας τοποθετούμε σε ένα θερμοκήπιο που δεν είχαμε καν την ευκαιρία να σχεδιάσουμε οι ίδιοι. Γιατί ξεχνάμε τα θέλω μας; Γιατί παραδινόμαστε σε μια ζωή που τρέχει με την ταχύτητα του φωτός; Γιατί, τελικά, ζούμε με πρέπει..;

ΠΕΜΠΤΗ (THU)

19:00 - 20:00 -- Reservoir songs (blowman)
20:00 - 21:00 -- Rubik's cube (Anna Vass)
21:00 - 22:00 -- Κωνσταντίνος Τζαγκαράκης (kotzak)
22:00 - 23:00 -- Τα παιδιά του χάους (Juan, Sofia)
23:00 - 00:00 -- SoundPool (foSia)

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

ΟΙ ΑΔΕΣΠΟΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΟΙ ΑΔΕΣΠΟΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ Πάντα, σ' ότι πω κι ότι κάνω, θέλω να μιλήσω για τους αδέσποτους ανθρώπους. Εκείνους που τους πετάς στα σκουπίδια μέσα σε μια σακούλα δεμένη. Μόλις γεννηθούν. Κάποιοι σχίζουμε τη σακούλα και επιβιώνουμε, άλλοι συνεχίζουμε να αναπνέουμε μέσα από τη σακούλα και άλλοι αφηνόμαστε σε ένα γλυκό επώδυνο ύπνο που δε σε σκοτώνει ΠΟΤΕ! Αδέρφια μας γίνονται τ' αδέσποτα, μαθαίνουμε δύσκολα στα χάδια των άλλων, ίσως και ποτέ. Τρώμε εκπληκτικά πράγματα από τα κατάβαθα του κάδου που κάποιος πέταξε (όπως πέταξαν εμάς). Τσακώνεσαι για μισή τηγανιτή πατάτα αλλά και αγκαλιάζεσαι για να μη κρυώνεις μέσα σε μισό κουτί παπουτσιών. Των δικών σου. Των δικών μου. Είσαι πάντα με το ένα μάτι ανοιχτό και αφουγκράζεσαι ακόμα και το βήξιμο, έτοιμος για τρεχάλα ή μάχη, τό ίδιο είναι! Η βροχή είναι ακόμα μια καλή ευκαιρία για να ξεδιψάσεις. Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ πιο βασανιστικό από τη δίψα των αδέσποτων ανθρώπων. Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό που λένε "Τέχνη" και δεν ξέρω πως είναι. Ξέρω μόνο πως διψάω.
"Θα πάψετε επιτέλους να με βασανίζετε με τον καταραμένο τον χρόνο σας! Είναι απάνθρωπο! Πότε! Πότε! Μια μέρα! Δεν σας φτάνει αυτό; Μια μέρα σαν τις άλλες, μια μέρα μουγγάθηκε, μια μέρα τυφλώθηκα, μια μέρα θα κουφαθούμε, μια μέρα γεννηθήκαμε, μια μέρα θα πεθάνουμε, την ίδια μέρα, την ίδια ώρα, την ίδια στιγμή, δε σας φτάνει αυτό; Ξεγεννάνε καβάλα σ' ένα τάφο, αστράφτει το φως μια στιγμή, κι ύστερα πάλι σκοτάδι. - Σάμιουελ Μπέκετ, Περιμένοντας τον Γκοντό (1948)"

ΤΕΤΑΡΤΗ (WED)

19:00 - 20:00 -- Funk με το κιλό (Exect)
20:00 - 21:00 -- Carnival of soul (hard candy)
21:00 - 22:00 -- Κωνσταντίνος Τζαγκαράκης (kotzak)
22:00 - 23:00 -- Συνήθης ύποπτος (Γιάννης Θέμελης)
23:00 - 00:00 -- Talking Blues (Kate Blue)


Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

November 1st

Τρίτη 1 Νοέμβρη, καλό μήνα και καλό χειμώνα έτσι όπως μας τα ‘κανες...

Δεν ξέρω αν φταίει ο καιρός και η θερμοκρασία, αλλά ξύπνησα λίγο περίεργα,με μια ανησυχία. Ακόμα και στον ύπνο μου θα τον βλέπω μπροστά μου;

Ήμουν, λέει, στον κινηματογράφο μάλλον μεταμεσονύχτια προβολή.Έβλεπα κάποια παλιά βουβή ασπρόμαυρη ταινία, που δεν θυμάμαι καθόλου τι μπορεί να ήταν. Όταν η προβολή τελείωσε, βγήκα έξω από την αίθουσα. Σε ένα μεγάλο δρόμο, με μεγάλα πεζοδρόμια και πολλά φώτα. Γύρω δεν υπήρχε ψυχή. Κουκουλώθηκα το κασκόλ μου και άρχισα να περπατάω προς κάπου.Προς τα κει που τα φώτα φαίνονταν να με οδηγούν. Ο δρόμος άδειος, απόλυτη ησυχία, μόνο τα παπούτσια μου στο πεζοδρόμιο άκουγα. Όσο κι αν περπατούσα, ο δρόμος δεν φαινόταν να φτάνει σε κάποιο τέλος. Εγώ συνέχιζα.Μέχρι που άρχισε να χαράζει. Και τα φώτα σβήσαν. Και εκεί, στην μέση του δρόμου ήταν αυτός και με περίμενε. Εγώ πάλι όχι. Με ένα ζευγάρι ακουστικά στο χέρι. Και μου λέει «Άκου...»

Τρόμαξα να τον γνωρίσω. Δεν ήταν όπως συνήθως. Φορούσε μαύρο παλτό, και γάντια. Ήταν ο αυτόματος ραδιοφωνατζής που στεκόταν στη μέση του δρόμου και πίσω του ανέτειλε ο ήλιος.
«Άκου...» μου ξαναλέει. Βάζω τα ακουστικά..... Παίζει μουσική. Αγαπημένο κομμάτι. Που έχει τη δική του ιστορία (θα σας την πω κάποια άλλη φορά).

Αυτός είχε εξαφανιστεί. Ξύπνησα και τον έψαξα. Ήταν ήδη στη θέση του, στο ραδιοθάλαμο του BURadio με τις μουσικές του. Εκεί θα είναι μέχρι το απόγευμα στις 8. Μετά αρχίζει το ζωντανό πρόγραμμα του BUR που απόψε Τρίτη έχει και σας προτείνει...

20:00 - 22:00 -- Songs of the Deaf (Παντελής, Μπάμπης)
22:00 - 23:00 -- Light traffic (Marios)
23:00 - 01:00 -- Εκεί που το blues συναντά το ρεμπέτικο (Νίκος, Γιάννης)

Καλημέρεζζζ

Ακολουθεί το προαναφερθέν τραγουδάκι...


Εβδομαδιαίο Πρόγραμμα

ΔΕΥΤΕΡΑ (MON)
19:00 - 20:00 -- Reservoir songs (blowman)
20:00 - 21:00 -- Cortexiphan
21:00 - 22:00 -- absolutely worst (Basserton)
22:00 - 23:00 -- Music Therapy (biPaular & paRania)
23:00 - 00:00 -- nosafespace (padaczka)


ΤΡΙΤΗ (TUE)


21:00 - 22:00 -- waiting room (Μαρινέλλα)
22:00 - 23:00 -- Radio oddity (music tender)

23:00 - 00:00 --
Reservoir songs (blowman)


ΤΕΤΑΡΤΗ (WED)

20:00 - 21:00 -- Villa 21 ( Ραφαέλα )
21:00 - 22:00 -- songs for the deaf (Παντελής)
22:00 - 23:00 -- Συνήθης ύποπτος (Γιάννης Θέμελης)
23:00 - 00:00 -- Talking Blues (Kate Blue)

ΠΕΜΠΤΗ (THU)

20:00 - 21:00 -- the volume (Fish)
21:00 - 22:00 -- Sound 0 (Ηρακλής)
22:00 - 23:00 -- sOundpOOl (foSia)
23:00 - 00:00 --Mood swing zone (Ιωάννα)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (FRI)

20:00-21:00 - (Χωρίς λόγο - SunAdonis & Madame Demodee)
21:00-22:00 -(Χωρίς λόγο - SunAdonis & Madame Demodee)
22:00 - 23:00 -- audiophilica (chameleon & Frangy)


ΣΑΒΒΑΤΟ (SAT)

Επιλογές από τον αυτόματο πιλότο

ΚΥΡΙΑΚΗ (SUN)

22:00 - ....... -- Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο
(Γ. Καφετζής)

Γράψτε σε αυτό το κουτί

Ποιοι είμαστε

Μια παρέα ανθρώπων που τους ενώνει η αγάπη τους για περίπου το ίδιο στυλ μουσικής. Πάνω από όλα, οι εμπλεκόμενοι στο σταθμό, τον αντιμετωπίζουμε σαν μια ωραία περιπέτεια και περιμένουμε να δούμε πού θα μας οδηγήσει. Βασική προϋπόθεση, να περνάμε καλά εμείς και να το μεταδίδουμε σε εσάς, τους ακροατές...

Επικοινωνία

Καλά, συγγνώμη... Κοτζάμ τσατ στο μενού δεν το είδες; Ε, εκεί μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μας! Τι παραπάνω θες; Τι;;;; Δεν θες να γράψεις κάτι και να το δει όλος ο κόσμος; Γιατί, τι έχεις να γράψεις;

Ουφ, τελοσπάντων, άμα καλά και σώνει θες να στείλεις μέιλ, μπορείς να το κάνεις στο burradio@gmail.com. Θα διαβάσουμε το μέιλ σου. Αν είμαστε σε καλή ψυχολογική διάθεση, δεν έχει πανσέληνο και δεν φυσάει νοτιάς, πιαθνώς να απαντήσουμε κιόλας. Σύντομα ενδεχομένως να έχουμε και τηλέφωνο, για να γίνει πιο άμεση η επικοινωνία μας. Ίσως όμως δεν μάθεις ποτέ τον αριθμό. Θα δείξει...

Οι παραγωγοί του σταθμού

Εδώ μπορείτε να μάθετε βρωμερές λεπτομέρειες σχετικά με το ποιοι είναι
αυτοί που σας πιπιλίζουν τ' αυτιά από το μικρόφωνο του BUR. Κλικ λοιπόν
στον παραγωγό που σας ενδιαφέρει, αλλά για να μην απογοητευτείτε σας λέμε
από τώρα πως δεν θα βρείτε ημίγυμνες φωτογραφίες. Ούτε καν φωτογραφίες,
τώρα που το σκέφτομαι... Μόνο βαρετό κείμενο. Ουφ! Μάλλον τώρα δεν θα
κάνετε κλικ, ε;






blowman

Ενας τραυματισμός στο έκτο δάκτυλο του αριστερού του ποδιού του στέρησε
την επαγγελματική καταξίωση με την αλλη του μεγάλη αγάπη το... μπάσκετ...
υψος και επιδεξιοτητα πηγαν στραφι! Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως.πριν απο
χρόνια πήρε την μεγάλη απόφαση να παρατήσει σπουδές και καριέρα ενω ειχε
ετοιμη την προαγωγη σε τυλιχτη πιτογυρου A', και να αφοσιωθεί στο...
blow(ing). Στην πρόσφατη και καθε 100 χρονων ευθυγραμμιση 3 πλάνητων...
σκέφτεται και το αποτέλεσμα ήταν... ο BUR radio. Η γέννηση της Νεφελης τον
έκανε ευτυχισμενο, ειδικά δε, την στιγμή που πήρε στα χέρια του και τις
αναλύσεις DNA και βεβαιώθηκε ότι είναι δικό του παιδί. Θέλει να πιστεύει
ότι είναι ένα απο τα 8 δισσεκατομύρια άτομα που επηρεάζουν τις μουσικές
εξελίξεις στον πλανήτη μας. Τελος θα ηθελε να ευχαριστήσει και απο δώ, το
περιοδικο "ξυσε με" για την διαμορφωση του αδαμαντινου χαρακτηρα του αλλα
και όλους όσοι εχουν βοηθησει και βοηθούν ώστε να συνεχίζει να κάνει το
χομπυ του επάγγελμα.



5 τραγούδια που παρά τρίχα δεν έχει γράψει... είναι τα εξής 6:




  1. Of Montreal - The Past As A Grotesque Animal

  2. Mikah Blue Smaldone - Time

  3. Abbie Gale - Danko

  4. Graham Bond Organisation - Spanish Caravan

  5. Red Zebra - I Can't Live In A Living Room

  6. Clair obscur - artistic slaughter



andreas del και lostd



Οι andreas del και lostd έχουν μια αγάπη όχι για το καλοκαίρι αλλά για τη
μουσική. Όταν ο andreas del δεν παίζει μουσική με την μπάντα του και δεν
ασχολείται με τη μεγάλη του αγάπη, την αρχαιολογία, ακούει μουσική.
Αδυναμίες του είναι τα αναλογικά synths των 80s, οι fender jaguar κιθάρες
και οι συνθέσεις σε ελάσσονες κλίμακες. Ο lostd προγραμματίζει, όχι μόνο
υπολογιστές, αλλά και τον κόσμο γύρω του. Επιλέγει μουσική που κινείται σε
μινιμαλιστικά και συχνά σκοτεινά μονοπάτια. Οι andreas del και lostd
μοιράζονται την αγαπημένη post-punk - και γύρω από αυτή - μουσική τους
στην εκπομπή Fail to Grey στον BURadio και
περιστασιακά σε διάφορα dj-set σε club του Ηρακλείου.



Tracklist:




  1. Suicide - Ghost Rider

  2. The Sound - New Dark Age

  3. A Flock of Seagulls - Modern Love Is Automatic

  4. Clan of Xymox - Stranger

  5. The Cure - Fascination Street



HOMEboy



Αν και δεν είναι σωστό να μιλάω εγώ για μένα (αφήνω ,αν λένε καλά
πράγματα, άλλους να τα λένε), θα σας πω δυο λόγια για να ξέρετε με ποιόν
έχετε να κάνετε....
Βαφτίστηκα Ιωάννης, αλλά οι φίλοι με φωνάζουν ΗΟΜΕboy! Γεννήθηκα στην
Αθήνα, αλλά εδώ και μερικά χρόνια, κάνω μεγαλειώδη καριέρα στο Ηράκλειο
της Κρήτης. Μικρός, ήθελα να γίνω αστροναύτης, αλλά τελικά, με κέρδισε το
άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, όπου και υπήρξα πρωταθλητής της
γειτονιάς μου, δύο συνεχείς χρονιές.
Η λαμπρή αυτή καριέρα διεκόπη βιαίως για να υπηρετήσω την επιστήμη (είχα
εν τω μεταξύ βαρεθεί να κερδίζω στο πινγκ πόνγκ την μικρή αδερφή του φίλου
μου του Γιωργάκη) οπότε και μπήκα στο καράβι που με έφερε στην
λεβεντογένα!
Εδώ έμαθα από καλό λάδι, από καλή ρακή, έμαθα να βάζω πλυντήριο και να
μαγειρεύω. Μία μέρα που έπλενα τα τζάμια στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, μου
έφυγε το λάστιχο και έβρεξα τον Blowman που περνούσε από κάτω...Θα
πιανόμασταν στα χέρια, αλλά την κρίσιμη στιγμή χτύπησε το κινητό μου (που
είχα ringtone Sound) οπότε και αντί να τις φάω, με έχωσε στο studio του
BUR! Από τότε κάνω εκπομπές κάθε Δευτέρα 11 με 12 το βράδυ!
Μου αρέσει να μπλέκω μουσικές, να ακούω καινούρια και παλιά πράγματα, να
τεστάρω τα συναισθήματα και τα αυτιά μου! Και όποιος αντέξει....



Μερικά tracks για να ξέρετε τι σας περιμένει....




  1. A Place to Bury Strangers - Onwards to the wall

  2. Savages - She will

  3. Daysleepers - Loved by the Sun

  4. The Raveonettes - Heart of Stone

  5. Sonic Youth - Sunday



και άλλα πολλά.....



debaser



O debaser έπεσε σαν κομήτης στο Ηράκλειο το καλοκαίρι του 2010. Ο πρότερος
βίος του δεν έχει γίνει γνωστός και ο ίδιος διαψεύδει κάθε φήμη που
κυκλοφορεί. Υποτίθεται πως θέλει να τελειώσει τη συγγραφή ενός
μυθιστορήματος που έχει ξεκινήσει να γράφει πριν από πολλά - πολλά χρόνια.
Μερικοί επιμένουν πως πρωθυπουργός της χώρας ήταν τότε ο Σημίτης, αλλά η
πληροφορία ελέγχεται ως ανακριβής.



Όταν τους βλέπει κανείς μαζί με τον HOMEboy, είναι πασιφανές ότι τους
συνδέουν πολλά. Κανείς όμως - ίσως ούτε καν οι ίδιοι - ξέρει με ακρίβεια
ποια είναι αυτά. Η μουσική σε γενικές γραμμές δεν του αρέσει. Προτιμάει
την ησυχία, αλλά συμβιβάζεται αναγκαστικά με τις προσταγές των καιρών. Το
ότι ακούει φανατικά μουσική από τότε που οι γονείς του εδέησαν να του
χαρίσουν το πρώτο του ραδιοκασετοφωνάκι, δεν αναιρεί το προαναφερθέν
γεγονός.



Στον ελεύθερο χρόνο του αρέσκεται στην κατανάλωση ανανά και καρύδας. Είναι
προφανές πως δεν βρίσκεται στην κατάλληλη χώρα. Το έτερο προφανές για
όποιον τον γνωρίσει είναι ότι του αρέσει να έχει ελεύθερο χρόνο. Και το
προσπαθεί.



Για να βρει το τοπ - 5 των κομματιών που τον έχουν σημαδέψει, θα μπορούσε
να φάει πολλές ώρες. Αντ' αυτού, θυμήθηκε ότι έχει ήδη φάει πολλές ώρες
για να διαμορφώσει ένα τοπ - 5 κομματιών που τον έχουν σημαδέψει, συνεπώς
δεν χρειάζεται να το ξανακάνει. Ίσως όμως και να χρειάζεται, γιατί τίποτα
δεν μένει σταθερό σε αυτή τη ζωή:




  • Comfortably Numb - Pink Floyd

  • Όλες Οι Απαντήσεις - Τρύπες

  • The Distance - Cake

  • Bob Dylan's Dream - Bob Dylan



και (έκπληξη, έκπληξη)




  • Debaser - The Pixies



foSia



Είμαι μια αναγραμματισμένη σοφία και ακούω μουσική κυκλοθυμικά,
προσέχοντας ιδιαίτερα στίχους και μπάσο. Η εκπομπή μου στον B.U.Radio
είναι εξίσου ιδιοσυγκρασιακή: το sOUNDpOOL / μια δεξαμενή ήχων όπου χωράνε
διαφορετικές διαθέσεις και όλα τα είδη μουσικής που ελκύουν το ενδιαφέρον
μου... dream pop, shoegaze, electro post-punk, synth, indie, indietronica
και ενίοτε experimental και noise. Και άλλα. Κατά καιρούς ετοιμάζω
θεματικά sessions με covers, τελευταίες κυκλοφορίες, ελληνική indie σκηνή,
αγαπημένα μου κομμάτια. Και άλλα.



Το sOUNDpOOL είναι στον αέρα του B.U.R. κάθε Τετάρτη 20 - 21 h. Tune in!
(Οι εκπομπές ανεβαίνουν και στο mixcloud: http://www.mixcloud.com/foSia/)



Αγαπημένα tracks:




  1. Diiv - Bambi Slaughter (Kurt Cobain Cover)

  2. Savages - She Will

  3. Chromatics - The Page

  4. Dark Horses - Alone

  5. 2:54 - You're Early



Συνήθης Ύποπτος



Ο Συνήθης Ύποπτος δεν προέρχεται από το χώρο της μουσικής.



Ερασι-τέχνης εκ πεποιθήσεως πίστευε σε μια Επανάστασης της Τέχνης μέσω
μιας καλόγουστης αισθητικής κουλτούρας ως τρόπο ζωής, όμως η σύγχρονη
οικονομική κρίση του θύμισε ότι η πολιτική θα είναι πάντα επίκαιρη και
ζωντανή και ότι θα πρέπει να μάχεσαι για αυτά που πιστεύεις επειδή τίποτα
δε σου χαρίζεται. Μάχες δίνει πολλές καθημερινά, κυρίως νομικές και
δικαστηριακές κατά επαγγελματική συνήθεια. Όμως, όταν δραπετεύεις καμία
φορά από τη δύσκολη και γκρι πραγματικότητα βρίσκεις ξανά τον εαυτό σου σε
αυτά που άφησες πίσω σου και σε αυτά που σε περιμένουν για να τα
συναντήσεις...



Λίστα αγαπημένων «πραγμάτων» αντιπροσωπεύουν το στυλ της εκπομπής:




  • Μπισκότα Παπαδοπούλου

  • Ταξίδι στο φεγγάρι – Ιούλιος Βέρν

  • Μπλέκ και Έρικ Καστέλ (κόμικς)

  • Μακ Γκάιβερ (σαιζόν πρώτη)

  • New Order – Blue Monday

  • Εθνική Ομάδα Μπάσκετ 1987

  • Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα – Κριστόφ Κισλόφσκι

  • Pink Floyd – Division Bell

  • Περιόδικο 01 (Στάθη Τσαγκαρουσιάνου)

  • Στέρεο Νόβα

  • Τα πρώτα μου all-starάκια

  • Mazzy Star – Fade Into you

  • Τρύπες – Δε χωράς πουθενά

  • Cinema il Paradiso

  • Το i-pod μου

  • Παύλος Παυλίδης – Πάρε με μαζί σου

  • Jim Jarmous

  • James – Getting away (when all mess up)

  • Στο δρόμο – Κέρουακ

  • Franz Ferdinand – Take me Out

  • Οδυσσέας – Τζέιμς Τζόυς



R-NI



To Arni γεννήθηκε σε Ιδιωτική Στρούγκα στη δυτική πλευρά του Μεγάλου
Νησιού. Αποτελεί καρπό βατέματος μιας καταπιεσμένης προβατίνας, ράτσας "με
το σταυρό στον ώμο", από ένα καλοκάγαθο πρόβατο, ράτσας "με το σταυρό στο
χέρι". Όντας πρωτότοκος (καταλογισμός) και καρπός ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης
(ενοχή), από τόσος δα αμνός, ανέπτυξε μια έντονη απέχθεια προς οποιαδήποτε
ευθύνη. Με άλλα λόγια πρόκειται για ένα ακόμη πρόβατο με σύνδρομο
παλιαρνισμου, αρνούμενο πεισματικά να ενταχθεί στο κοπάδι των ώριμων και
παραγωγικών προβάτων. Αρνιτής χωρίς αιτία, τελευταία δηλώνει αρνί χωρίς
μαντρί, αρνί ελευθέρας βοσκής και άλλα τέτοια φαιδρά. Παρόλα αυτά, η
περιστασιακή βρώση κουτόχορτου δυσχεραίνει εξαιρετικά τον πλήρη
απογαλακτισμό του, με αποτέλεσμα να περνιέται από τα υπόλοιπα ζώα της
Φάρμας, για αρνάκι γάλακτος. Προσπαθώντας να επιστρέψει στον "Παράδεισο",
αναζητά τη στρίγκλα που έγινε αρνάκι.



5 songs (Shuffle mode)




  • Guns N' Roses - Paradise City

  • Radiohead - Jigsaw Falling Into Place

  • Pixies - Hey

  • Μανώλης Χιώτης & Μαίρη Λίντα - Περασμένες μου αγάπες

  • Βασίλης Τσιτσάνης - Σαν απόκληρος γυρίζω



Anna Vass



Κι εκεί που έπινα ρακόμελα (…μία Κυριακή. Αξέχαστα…) σε ένα ωραίο
μεζεδοπωλείο του Ηρακλείου, άκουσα από το διπλανό τραπέζι έναν να φωνάζει:
«Άλλος για τη βάρκα μας;;!!» Τι να εννοούσε άραγε; Πριν λοιπόν χάσω την
ευκαιρία να μάθω, φώναξα: «Εει, στάσου, μύγδαλα!». Γύρισαν όλοι και με
κοίταξαν. Μέσα στην αμηχανία μου, το μόνο που μου ήρθε να πω ήταν: «Λοιπόν
δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα...».
Τότε, ακούστηκε μία μπρουτάλ φωνή από το βάθος να λέει: «Στέλλα, κρατάω
μαχαίρι!». Όλοι έστρεψαν το βλέμμα τους στη Στέλλα, που έτρεχε
τσιρίζοντας. Αμάν κι αυτή η κοπέλα, δε μπορούσε να περιμένει λίγο;;;
Θέλοντας λοιπόν να επανέλθω στην αρχική κουβέντα (ποια κουβέντα δηλαδή…)
είπα διστακτικά: «Ει… Σας χαιρέτησα; Δε σας χαιρέτησα! Χαίρετε, τι κάνετε,
καλά ευχαριστώ!». Κατάφερα να τους αποσπάσω την προσοχή μεν, αλλά με
πέρασαν για τη σερβιτόρα δε… και έτσι με ρώτησε ο ένας (αυτός με το
καπέλο): «Δε μου λες; Εσείς εδώ φτιάχνετε ένα που είναι, έτσι όλο σαντιγί,
που έχει από κάτω σοκολάτα… όχι, από πάνω σοκολάτα... και έχει πάλι το...
και είναι όλο μέσα σ΄ ένα γυάλινο μπωλ...;» και τότε του απάντησα κι εγώ
εκνευρισμένα: «Τι θα το κάνουμε εδώ μέσα, Αμέρικαν μπαρ;». Ο τύπος
νευρίασε. Πολύ. Τότε, τον άκουσα να λέει στους άλλους: «Εγώ, παίρνω το
καπελάκι μου και φεύγω!». Κακή τροπή είχε πάρει το πράγμα. Έπρεπε να
σκεφτώ κάτι γρήγορο και έξυπνο. «Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα;», είπα
και ξανακάθισε. Καλό σημάδι. Κότερο δεν είχα, αλλά δε βαριέσαι; Η σχέση
μας είχε ήδη πάει σε άλλο επίπεδο. Τα πιο γερά θεμέλια της σχέσης μας
μπήκαν όταν φωνάξαμε την Καααατίνα να μας φέρει λίγο σαλαμάκι… Κάπως έτσι
γνωριστήκαμε λοιπόν και μέχρι το τέλος της βραδιάς μου είχε προταθεί να
ενταχθώ στην παρέα του BUR! Αυτή τη «βάρκα» εννοούσε τελικά… Σας έπεισα;
ΝΟΤ. Μερικά από τα τραγούδια που ΔΕΝ θα ακούσετε τα Σάββατα (20:00-21:00)
είναι:



«Είναι το στρώμα μου μονό» - Α. Βουγιουκλάκη
«Έχω στενάχωρη καρδιά» - Ρ. Βλαχοπούλου
«Με κυνηγούν τ’ αδέλφια σου» - Μ. Χιώτης
«Ο άντρας που θα παντρευτώ» - Μ. Καραγιάννη
«Πατέρα κάτσε φρόνιμα» - Γ. Ζαμπέτας



Είμαι η Anna Vass. Γνωρίστε με καλύτερα μέσα από το BUR! Σας προκαλώ!



Kaori



Όταν η Kaori μεγαλώσει θα γίνει synthesizer. Μέχρι τότε, περιπλανιέται
ανέμελα στα μουσικά τοπία της πειραματικής electronica, avand-garde, jazz,
cinematique, ψυχεδέλειας, σύγχρονης κλασσικής, folk, underground techno
και άλλων πολλών.
Το Brainticket είναι μια ατμοσφαιρική συνεύρεση όλων αυτών των ακουσμάτων
για τα 'περίεργα' αυτιά. Να περιμένετε σκοτεινά beats, στοιχειωμένα
synths, σκονισμένα grooves, παραμορφωμένα φωνητικά, φυσαλίδες και μαγικά
ξόρκια.



Waiting Room



Ονομα παραγωγου, Μαρινέλα Πασπάλη
Η “αιθουσα αναμονης” ειναι ενας χωρος στον οποιο περιμενεις την σειρα σου
ειναι ψυχρη και αποκοσμη, κανεις δε θελει να κατσει για πολυ , αλλα η ζωη
ειναι γεματη αιθουσες
αναμονης.
Στην εκπομπη αυτη θα ακουσετε post punk, darkwave, electronica, techno,
noise, lo fi, shoegaze,
experimental, minimal, neo psychedelia, dark ambient, neo folk



Εκεί που το blues συναντά το ρεμπέτικο



... είναι ο τίτλος μιας ραδιοφωνικής εκπομπής που εκπέμπει διαδικτυακά από
το σταθμό...http://burradio.blogspot.gr/ ...Η ονομασία της εκπομπής
προήρθε από τη ραδιοφωνική συνάντηση που έχει το blues με την εκπομπή
taALkin bLUEs της Κατερίνας στις 12 η ώρα το βράδυ με τη δικιά μου !!!!
Όταν το συζητήσαμε με το Βαγγέλη που στην αρχή ήταν πολύ δύσπιστος το να
βάλει ελληνική μουσική στο ραδιόφωνο του blow up radio ...επιλέξαμε και
όχι τυχαία ότι η μοναδική ώρα που θα μπορούσε να κολλήσει το ρεμπέτικο
ήταν μετά από μια εκπομπή blues ...και έτσι και έγινε... με τον καιρό
ερχόταν κόσμος στο blow up για να ακούσει την εκπομπή και γενικά να πιει
ένα ποτό.... ένα απ αυτούς και ο φίλος μας ο Γιάννης ο Μακαρονάς έκατσε
τότε μέσα στο στούντιο σε μια εκπομπή που έκανα με το Τζανάκη το μπουζουξή
και απ τότε γίναμε αχώριστοι στις εκπομπές νομίζω ότι το ταιριάξαμε πολύ
και στο μουσικό κομμάτι και στο θέμα της συζήτησης Κάθε τρίτη λοιπόν θα
κάνουμε το μουσικό μας ταξίδι στα στέκια της παλιάς Αθήνας και του
Περαία... Θα ερωτευθούμε όμορφες μποέμισες στα καφέ αμάν της πόλης
πίνοντας ούζο και αργιλέδες...θα ανέβουμε στους απάνω μαχαλάδες να
γαμπρίσουμε στις κοπελιές παίζοντας μπουζούκια και μπαγλαμάδες και στο
τέλος θα πάμε στο τσαρδί μας γεμάτοι από μουσική ενέργεια περιμένοντας την
άλλη βδομάδα να ταξιδέψουμε πάλι !!!
Η εκπομπή θα εκπέμπει κάθε τρίτη στις 11 ηώρα το βράδυ Επιμέλεια και
παρουσίαση Νίκος Γιαμπαζολιάς και Γιάννης Μακαρονάς επίσης κάθε φορά θα
έχουμε και κάποιον καλεσμένο.. Οι εκπομπές θα γίνονται και με γενικό
περιεχόμενο αλλά και με ενότητες για να είναι ποιο συγκεκριμένο το θέμα ..
Θα γίνονται αναφορές και συζητήσεις που θα αφορούν τις ενότητες καθώς και
τα ρεμπέτικα δρώμενα στο ηράκλειο και όχι μόνο ... Επίσης στο τέλος κάθε
εκπομπής θα ακούμε ένα τραγούδι ρεμπέτικο διασκευασμένο από κάποιο
καινούριο καλλιτέχνη ή συγκρότημα



Songs of the deaf



Ο Μπάμπης και ο Παντελής είναι δύο τύποι που γεννήθηκαν στο Ηράκλειο.Με
τεράστια διαφορά ηλικίας μεταξύ τους , η μουσική τους ενώνει και γεφυρώνει
το χάσμα της ηλικίας τους. Οι μουσικές που ακούν και ακούγονται από αυτή
την εκπομπη ποικίλουν όπως και οι ορέξεις και το mood των εξαίρετων αυτών
τύπων και πανε απο grunge , alternative ,garage , psychedelic rock ,
blues, prog rock , post rock και γενικότερα ότι τους κάνει κέφι .Απολάυστε
υπεύθυνα( κάθε Τρίτη ) . Τα παρακάτω τραγούδια είναι random επιλογές και
ψιλόχαρακτηρίζουν την εκπομπή




  1. The Cult - Rain

  2. Screaming Trees - Troubled Times

  3. God Is An Astronaut - Echoes

  4. Radiohead - Climbing Up The Walls

  5. The Cramps – Goo Goo Mac



Juan - Sofia



<ένας ακόμη περίπατος στα δίχτυα της χαοτικής διάστασης. διασπορά και
διάχυση μιας ανεξέλεγκτης έκρηξης! διατήρηση σε υψηλά επίπεδα χωρίς
αλεξίπτωτο. ίσως σας εξιτάρει ή ίσως σας ισοπεδώσει. το σίγουρο πέρασμα
από τα μονοπάτια ενός ακόμη χάρτη, στα τυφλά. η συνταγή θα αλλάξει,
σηματοδοτώντας πολλά αναπάντεχα γιατί. γιατί αυτό θα μας ενώσει κάτω από
ένα υπόστεγο σάπιο και θα απελευθερώσει τη φαντασία. δώστε τόπο και χρόνο
σε όλα τα απρόβλεπτα. μπάτσοι ήρθαν, φεύγουμε...></ένας>



Γιώργος Σαββάκης (πτήση 201)



"Ψηλός άνεμος ταράζεται στην άκρη του ορίζοντα: Φίλε μου, τι νέα; Πότε θα
'ρθουν οι πάπιες;Το φθινόπωρο φουσκώνει το ποτάμι και το ρέμα. Οι
συγγραφείς σιχαίνονται την κοσμική επιτυχίαοι δαίμονες των βουνών θέλουν
να μας παγιδεύσουν. Ίσως θα 'πρεπε να μιλήσουμε με την ξοδεμένη ψυχή
στέλνοντας ένα ποίημα στον ποταμό Μι-Λο.
Του Φου - (Κίνα 712-770 μχ) Στην άκρη του ορίζοντα με την σκέψη στον Λι
Πο"



Χιονάτη - snowbubbles



Η «μωρή πριγκίπισσα», η «μαντάμ Σουσού» και «Υψηλοτάτη» του Blow up και
bURRADIO (όπως πειραχτικά την αποκαλεί ο blowman). Αγαπάει το αστικό τοπίο
και δηλώνει παιδί της εξάτμισης, τις τέχνες, την αβρότητα, και πάει πολύ
τους ροκαμπιλάδες και τα cool αγόρια με ωραίο eyeliner και τακούνια αλά
New York Dolls. Η ρομαντική παγωμένη της καρδιά από χιόνι λιώνει
υπό τους ήχους των Nick Cave, Μοrrissey,Τindersticks, Portishead, Μary and
the Boy, Frederic Chopin και άλλων χαρωπών καλλιτεχνών που μπορούν να σε
ωθήσουν στο να πηδήξεις με ενθουσιασμό από μια γέφυρα ή να χώσεις το
κεφάλι σου στο φούρνο με το γκάζι Σχολιάζει λίγο την επικαιρότητα και
μοιράζει από την εκπομπή της Snowbubbles, διάφανες φούσκες χιονιού που
σκάνε απελευθερώνοντας μουσικές με ένα μυρωδάτο «παφ». Αναλόγως με τη
διάθεση κινείται από punk, garage, indie, pop και vintage ήχους μέχρι
electronica, κλασική μουσική, jazzosoulιές και το Κομπάρσο του Λευτέρη
Μυτιληναίου (ναί το έχει παίξει σε παγκόσμια πρώτη στο burradio στο
αφιέρωμά της στο Νικόλα Τριανταφυλλίδη). Δεν είναι ταγμένη σε ένα
είδος, πιστεύει ότι υπάρχει μόνο καλή και κακή μουσική, γι αυτό και η
εκπομπή της είναι ένα μουσικό χαλί (ή μουσικό χάλι). Θα σας κρατήσει
συντροφιά αν χρειαστεί και Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά και Πάσχα διότι οι
Snowbubbles πολύ απλά θέλουν διακαώς να γίνουν η αγαπημένη σας ώρα!



Ένοχη απόλαυση: Ένα τελευταίο ουίσκι μετά το blow up σε επικό ωμέγα
διαλογής παρακμιακό σκυλόμπαρο τραγουδώντας Πάολα και Βασίλη Τερλέγκα.



Tracklist
- Επτασφράγιστο μυστικό. Πρέπει να ακούσετε την εκπομπή της για να
καταλάβετε!



Αγαπημένα συνθήματα:
- Ευτυχείτε! Η ομορφιά και η Τέχνη θα σώσουν τον κόσμο, Άνθρωπε Αγάπα
στους φασίστες φάπα, I’m a sapiosexual, Brad Pitt κάνε με μάνα.



Ούτος Εκείνος - Γιώργος Διβόλης



Με ενα πρωτογονο αγχος να τον συνοδευει απο την παιδικη του ηλικια και μια
διαρκης αναγκη για ανακαλυψη της πραγματικης εσωτερικης του ταυτοτητας
οδηγηθηκε στην λεπτομερη εξερευνηση καθε ειδους θεωριας και αντιληψης
προκειμενου να εντοπισει τον πραγματικο σκοπο της υπαρξης του. Η απαντηση
ηρθε σε ανυποπτο χρονο μεσω ενος μυστηριωδους ονειρου. ''Ουτος εκεινος''
αναφωνησε μια βραχνη μελωδικη φωνη που αναδυοταν απο ενα σκοτεινο στενο
διαδρομο. Ειναι εκεινος που πρεπει να σωσει τη μουσικη. Με χωρο το
στουντιο του blow up radio καθε Τετάρτη 19:00 - 20:00 προβαλλει την μεγαλομανια του
κανοντας φαινομενικα αστοχες αλλα και μπερδεμενες μουσικες επιλογες
προσπαθωντας να οδηγησει το κοινο στην αληθεια και να διασωσει την τεχνη
της μουσικης.



VOX



Ειμαι η κωνσταντη , ειμαι λιγο τρελη και λιγο αναποδη .Στην εκπομπη μου θα ακουσεις αρκετα φασματα μουσικης με επικεντρο την alternative και indie μουσικη ... ισως να ακουσεις και λιγα κρυα ανεκδοτα, αλλα κανε υπομονη .... τον τελευταιο λογο θα εχει παντα η μουσικη



  1. Blond-O-Sonic shimmer trap – Arctic Monkeys

  2. Alone Together – The Strokes

  3. I can't escape my self – The Sound

  4. Radiohead – Lucky

  5. Behind the wheel – Depeche Mode



Ιωάννα Σπανού (Funk Alabama)



Όπως υποδεικνύει και το "εμπνευσμένο" όνομα της εκπομπής είμαι εδώ για την
διατάραξη της διάθεσης σας. Μουσικές που γνωρίσαμε από τη συχνότητα του
σταθμού σε συνδυασμό με νέα ακούσματα από το χώρο της ηλεκτρονικής
μουσικής. Λάβετε θέσεις για ένα συνονθύλευμα μουσικών beats και όχι μόνο



Exect



Ο Exect ξεκίνησε το 2001 ως BREAKBOY στο Ηράκλειο Κρήτης και συνεχίζει να
εκπροσωπεί ως DJ & ROCKER.
Το style του κυρίως εστιάζεται στην 70's Funk, Afrobeat & Golden Era
HipHop.
Του αρέσουν τα βινύλια και ειδικά τα 45ρακια! Καθε Τετάρτη 7-8 με την
εκπομπή "Funk me to kilo"
παρουσιάζει πολλά giga με classics αλλα και πρόσφατα "σκαμένα" tracks απο
την συλλογή του!



SOUNDCLOUD: https://soundcloud.com/the-exect/tracks



INSTAGRRAM: https://www.instagram.com/the.exect/



kotzak



Ο kotzak είναι αναποφάσιστος και αναβλητικός: Η περίεργη σχέση αγάπης και
μίσους με το Ηράκλειο τον οδήγησε στο να μην παρθεί ποτέ η απόφαση αν θα
το εγκαταλείψει ή όχι. Αγαπάει να γκρινιάζει όταν βρίσκεται εκεί, και όταν
φεύγει, να σκέφτεται το πότε θα γυρίσει πίσω.
Έχει σχέση μόνο με την μουσική. Καμία επαφή με οτιδήποτε άλλο. Δεν μπορεί
να καταλάβει πότε μια φωτογραφία είναι καλή. Το ίδιο και με ένα πίνακα.
Σιχαίνεται την ερώτηση «Τι μουσική ακούς;». Δεν είχε ποτέ απάντηση. Δεν
ξέρει τι μουσική ακούει. Τα πάντα είναι σχετικά: ώρα, μέρος, εποχή,
ψυχολογία. Τα πάντα σχετίζονται με την μουσική. Και τα μαθηματικά.
Είναι κακός στα request. Εκτός και αν του ζητηθεί Depeche Mode – It’s no
good ή Closer – Wine. Και παρ’όλο που δεν το παραδέχεται ποτέ,
Nightstalker – Children of the sun.


Δάσκαλος

Το αυτοκίνητο γι'άλλη μια φορά ασφυκτικά γεμάτο, από Αλεξανδρούπολη, με προορισμό τον Πειραιά. Κι από κει πλοίο για Ηράκλειο. Γνωστή η διαδρομή,τρίτη φορά τα τελευταία έξι χρόνια. Δουλειά βλέπεις φίλε μου... Τρίτη και φαρμακερή που λένε! Και μ'ένα μαγικό τρόπο το ένα έφερε τ' άλλο.. Ο Νέτης (Τέντυ Μπόης) στον Παντελή (Αλ).. Κι ο Παντελής στο Βαγγέλη..Κι ο Δάσκαλος (Κώστας) στο BURadio να δημιουργεί μια Πανκ Ροκ κατάσταση με μουσικές που θα λερώνουν τα αυτιά σας και θα γεμίζουν τα κενά σας τις Τρίτες.. 5 ''στυλ'' για να καταλάβετε στο περίπου τη φάση:* Rancid - Roots Raticals, * The Offspring - The Kids Aren't Alright, * Χατ Τρικ - 1000 Χρόνια, * Dropkick Murphys - The Boys Are Back, * Evil Conduct - That Old Tattoo.. -Cheers!-


βλάβη 501 (Ζωή)


μεγαλύτερο άδειασμα κι απ’ το “19.99” του ΑΤΜ όταν πας

να τραβήξεις το τελευταίο σου εικοσάρικο. Κατάρα στους τηλεφωνικούς

θαλάμους. Δεν έχει σχέση με κάποια αναχρονιστική εμμονή, απλώς τα

τελευταία χρόνια που ζω στο Ηράκλειο είμαι σε διάσταση με το κινητό μου.

Ξεχασιάρα από κουνια λοιπόν, εχω αναγκαστεί πολλές φορες να περπατήσω

όλο το κέντρο της Αθήνας απο μπαράκι, σε κουτούκι, σε κουλτουροκαφέ και

ρεϋβόπαρτο μέχρι να βρω τη παρέα μου. Η συνεχής περιπλάνηση

(έτσι λέμε ευγενικά το ‘βολοδέρνω’ και το ‘περιφέρομαι ασκόπως’ ) έφερε την

αγαπη για διάφορα είδη μουσικής αλλά και για μεγάλες βόλτες.


Έξι τραγούδια που μάζεψα απο δω κι απο ‘κει:

I need you - The Underground Youth

Tomorrow’s Gone - Charlie Megira

Cherry Coloured Funk - Cocteau Twins

Antibody - Gazelle Twins

Almost Blue - Chet Baker

Σεράχ - Μαρίκα Νίνου


Υστεροσκριβού: Για να είμαι ειλικρινής θε έπρεπε να προσθέσω λίγη pop,

λίγη τρας ισως και κάτι από 80s σκυλάδικο (απεταξάμην), τα αφήνω εκτός

γιατί εκτιμώ τη σωματική μου ακεραιότητα καθώς και τα ντουβάρια του

bur που θα πέσουν να με πλακώσουν.




Frangy



Ποιός και τι είμαι... Απ'την μέρα που γενήθηκα έως και την στιγμή που διαβάζεις αυτό το κειμενάκι, ζω και το ζω Ηρακλειότης.Εκεί πέρασα τα σχολικά μου χρόνια και τώρα βαδίζω τα φοιτητικά. Είμαι λάτρης της καλής μουσικής σε όποια ράτσα και αν ανήκει, με μια ιδιαίτερη όμως αγάπη στην Ροκ.Είμαι άνθρωπος τακτικός στην ακαταστασία μου και ακατάστατος στην τάξη μου. Το μέρος που'μαρέσει να σπαταλάω τις ώρες μου είναι το σπίτι μου..με λες και σπιτόγατο ή κάτι τέτοιο. Πέντε tracks που με αντιπροσωπεύουν: i.1000mods-She ii.Pink Floyd - High Hopes iii.Rory Gallagher - Shadow play iv.Andrew Bird - Roma Fade v.Nouvelle Vague - In A Manner Of Speaking

Chameleon



Τα βασικά που κάποιος πρέπει να ξέρει για μένα είναι ότι με λένε Νίκο (ή και Νικόλα στις επίσημες περιπτώσεις) και ακούω μουσική ,σε όλο της το φάσμα, από πολύ μικρός. Το κύριο είδος μου είναι η κλασσική ροκ ,με τις υποκατηγορίες της, αλλά ότι ακούγεται όμορφα είναι ευπρόσδεκτο εννοείται. Είμαι φοιτητής (στα χαρτιά μη μιλήσω για την πραγματικότητα) περνάω πολύ χρόνο εκτός σπιτιού και μου αρέσει η κάθε μέρα να περνάει με τους δικούς της διαφορετικούς ρυθμούς ,συνοδευόμενη από το κατάλληλο μουσικό baground, πάντα με ενέργεια και πάνω από όλα χαλαρά. Πέντε κομμάτια που με αντιπροσωπεύουν: 1. Pink Floyd- Shine On You Crazy Diamond 2.The Kinks- This Time Tommorow 3.Queen-Dont Stop Me Now 4.Violent Femmes- BLister In The Sun 5.The Doors- Hello I Love You



Hard Candy



Ξυπνάς το πρωί και μισείς λίγο τον εαυτό σου που διάλεξες να σπουδάσεις,
να γίνει επιστήμον όπως λένε και οι μεγάλοι, ανοίγεις το ηχοσύστημα, πατάς
play, ακούς τα πρώτα μπάσα.
Φτιάχνεις γρήγορα καφέ, πίνεις δυο γουλιές και τον αφήνεις στο νεροχύτη,
αρπάζεις την τσάντα, κλείνεις βιαστικά την πόρτα.
Τα κορδόνια σου είναι ακόμα λυτά.
Πατάς μια τρεχάλα, τα καταφέρνεις τελευταία στιγμή και μπαίνεις στο
λεωφορείο, στριμώχνεσαι όπως όπως σαν τη σαρδέλα και έπειτα βάζεις
ακουστικά.
Και κάπως έτσι αυτή η διαδρομή, αυτή η πόλη, αυτή η ασκήμια σου μοιάζει
ομορφότερη.
Ονειρεύεσαι τον χειμώνα, να φοράς κασκόλ, να κοκκινίζουν τα μάγουλα σου
από το κρύο, να νιώθεις τη ζεστή κούπα να σου καίει τα χέρια.
Ονειρεύεσαι ταξίδια, μέρη άγνωστα, κτήρια ψηλά, καταπράσινα λιβάδια,
βουτιές σε παγωμένα νερά, κοπάδια ζέβρες να τρέχουν στις ατέλειωτες
σαβάνες.
Ονειρεύεσαι βιβλία μυριάδες να σου πέφτουν στο κεφάλι, να διαβάζεις και η
ψυχή σου να μη ξεδιψά.
Ένα απότομο φρενάρισμα διαλύει το λευκό σύννεφο πάνω από το κεφάλι σου.
Έχεις φτάσει στο πανεπιστήμιο.
Πρέπει να κατέβεις.
Και τότε συνειδητοποιείς η ζωή είναι σαν μια παγωμένη λεμονάδα
και θες με κάθε τρόπο να ρουφήξεις και την τελευταία στάλα.
Τι βαρετή που θα ήταν όμως χωρίς μουσική;
Αναρωτιέσαι.
Γιατί το ξέρεις πως νότες επενδύουν την κάθε μεμονωμένη στιγμή της ζωής
σου.
Μελωδίες που σε κάνουν να χαμογελάς, να κλαίς με αναφιλητά, να μουδιάζεις,
να χορεύεις, να ερωτεύεσαι...
Το καρναβάλι της ψυχής είναι απύθμενο, άλλες φορές σκοτεινό, άλλες
πολύχρωμο, δεν μπορείς να το περιορίσεις ούτε να το αγνοήσεις.
Αυτή η εκπομπή είναι αφιερωμένη σε όσους αγαπούν τη ζωή σε κάθε της πτυχή,
αν είστε λοιπόν από αυτούς...
Απλά δώστε της μια ευκαιρία.



Γιώργος Τούφας

Καικάπουεδώθαέπρεπεναυπάρχειέναπιασάρικοintroγιανασεψήσωναακούσειςτηνεκπομπή. #nope


Και τώρα που σε προετοιμασα, να συστηθώ. Με λένε Γιώργο, γέννημα θρέμμα Ηρακλειωτης, λάτρης της ωραίας μουσικής και του ραδιοφώνου . Κάθε Τρίτη θα τα λέμε απ τη συχνότητα του Blow Up Radio στις 19:00 με την εκπομπή "The View from the Afternoon". Μπορεί στα intro να μη το χω, αλλά από μουσική μη φοβάσαι. Σε έψησα, το ξέρω.


Υ. Γ: Ευχαριστώ δημόσια τον φίλο Alex Turner και τους Arctic Monkeys για το όνομα αυτής εδώ της εκπομπής.


Top 5 αγαπημένων "ποιημάτων"


1. Richard Ashcroft - A song for the lovers

2. Massive Attack - Paradise circus

3. Travis - Sing

4. Radiohead - No surprises

5. Oasis - Live forever

Τέλος συζήτησης

Γράψτε ένα μήνυμα...





Χάλια από νωρίς

Αυτή έπαιζε ντραμς σε γνωστό Ηρακλειώτικο συγκρότημα. Η άλλη τα είχε με το μπασίστα. Ε, και άραξαν μια φορά άραξαν δυο φορές και πέρασε ο καιρός! Τώρα;; Η μία δουλεύει στα κρασιά, η άλλη "καλά κρασιά"! Με τα πολλά έγιναν φίλες και γουστάρουν την ίδια μουσική και κάθε Κυριακή στις (20:00) την ακούτε! #xaliaaponwris Season 2





Τα παιδιά μόνο

blowman

Ενας τραυματισμός στο έκτο δάκτυλο του αριστερού του ποδιού του στέρησε την επαγγελματική καταξίωση με την αλλη του μεγάλη αγάπη το... μπάσκετ... υψος και επιδεξιοτητα πηγαν στραφι! Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως.πριν απο 3 χρόνια πήρε την μεγάλη απόφαση να παρατήσει σπουδές και καριέρα ενω ειχε ετοιμη την προαγωγη σε τυλιχτη πιτογυρου A', και να αφοσιωθεί στο... blow(ing). Στην πρόσφατη και καθε 100 χρονων ευθυγραμμιση 3 πλάνητων... σκέφτεται και το αποτέλεσμα ήταν... ο BUR radio. Η γέννηση της Νεφελης τον έκανε ευτυχισμενο, ειδικά δε, την στιγμή που πήρε στα χέρια του και τις αναλύσεις DNA και βεβαιώθηκε ότι είναι δικό του παιδί. Θέλει να πιστεύει ότι είναι ένα απο τα 8 δισσεκατομύρια άτομα που επηρεάζουν τις μουσικές εξελίξεις στον πλανήτη μας. Τελος θα ηθελε να ευχαριστήσει και απο δώ, το περιοδικο "ξυσε με" για την διαμορφωση του αδαμαντινου χαρακτηρα του αλλα και όλους όσοι εχουν βοηθησει και βοηθούν ώστε να συνεχίζει να κάνει το χομπυ του επάγγελμα.

5 τραγούδια που παρά τρίχα δεν έχει γράψει... είναι τα εξής 6:
1. Of Montreal - The Past As A Grotesque Animal
2. Mikah Blue Smaldone - Time
3. Abbie Gale - Danko
4. Graham Bond Organisation - Spanish Caravan
5. Red Zebra - I Can't Live In A Living Room
6. ExiStanZ - My Little Joy


andreas del και lostd

Οι andreas del και lostd έχουν μια αγάπη όχι για το καλοκαίρι αλλά για τη μουσική. Όταν ο andreas del δεν παίζει μουσική με την μπάντα του και δεν ασχολείται με τη μεγάλη του αγάπη, την αρχαιολογία, ακούει μουσική. Αδυναμίες του είναι τα αναλογικά synths των 80s, οι fender jaguar κιθάρες και οι συνθέσεις σε ελάσσονες κλίμακες. Ο lostd προγραμματίζει, όχι μόνο υπολογιστές, αλλά και τον κόσμο γύρω του. Επιλέγει μουσική που κινείται σε μινιμαλιστικά και συχνά σκοτεινά μονοπάτια. Οι andreas del & lostd μοιράζονται την αγαπημένη post-punk - και γύρω από αυτή - μουσική τους στην εκπομπή Fail to Grey κάθε Δευτέρα 22:00-23:00 στον BURadio και περιστασιακά σε διάφορα dj-set σε club του Ηρακλείου.

Tracklist:
1. Suicide - Ghost Rider
2. The Sound - New Dark Age
3. A Flock of Seagulls - Modern Love Is Automatic
4. Clan of Xymox - Stranger
5. The Cure - Fascination Street


HOMEboy

Αν και δεν είναι σωστό να μιλάω εγώ για μένα (αφήνω ,αν λένε καλά πράγματα, άλλους να τα λένε), θα σας πω δυο λόγια για να ξέρετε με ποιόν έχετε να κάνετε....
Βαφτίστηκα Ιωάννης, αλλά οι φίλοι με φωνάζουν ΗΟΜΕboy! Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά εδώ και μερικά χρόνια, κάνω μεγαλειώδη καριέρα στο Ηράκλειο της Κρήτης. Μικρός, ήθελα να γίνω αστροναύτης, αλλά τελικά, με κέρδισε το άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, όπου και υπήρξα πρωταθλητής της γειτονιάς μου, δύο συνεχείς χρονιές.
Η λαμπρή αυτή καριέρα διεκόπη βιαίως για να υπηρετήσω την επιστήμη (είχα εν τω μεταξύ βαρεθεί να κερδίζω στο πινγκ πόνγκ την μικρή αδερφή του φίλου μου του Γιωργάκη) οπότε και μπήκα στο καράβι που με έφερε στην λεβεντογένα!
Εδώ έμαθα από καλό λάδι, από καλή ρακή, έμαθα να βάζω πλυντήριο και να μαγειρεύω. Μία μέρα που έπλενα τα τζάμια στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, μου έφυγε το λάστιχο και έβρεξα τον Blowman που περνούσε από κάτω...Θα πιανόμασταν στα χέρια, αλλά την κρίσιμη στιγμή χτύπησε το κινητό μου (που είχα ringtone Sound) οπότε και αντί να τις φάω, με έχωσε στο studio του BUR! Από τότε κάνω εκπομπές κάθε Πέμπτη 11 με 1 το βράδυ!
Μου αρέσει να μπλέκω μουσικές, να ακούω καινούρια και παλιά πράγματα, να τεστάρω τα συναισθήματα και τα αυτιά μου! Και όποιος αντέξει....

Μερικά tracks για να ξέρετε τι σας περιμένει....

1. A Place to Bury Strangers - Onwards to the wall
2. Savages - She will
3. Daysleepers - Loved by the Sun
4. The Raveonettes - Heart of Stone
5. Sonic Youth - Sunday

και άλλα πολλά.....


debaser

O debaser έπεσε σαν κομήτης στο Ηράκλειο το καλοκαίρι του 2010. Ο πρότερος βίος του δεν έχει γίνει γνωστός και ο ίδιος διαψεύδει κάθε φήμη που κυκλοφορεί. Υποτίθεται πως θέλει να τελειώσει τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος που έχει ξεκινήσει να γράφει πριν από πολλά - πολλά χρόνια. Μερικοί επιμένουν πως πρωθυπουργός της χώρας ήταν τότε ο Σημίτης, αλλά η πληροφορία ελέγχεται ως ανακριβής.

Όταν τους βλέπει κανείς μαζί με τον HOMEboy, είναι πασιφανές ότι τους συνδέουν πολλά. Κανείς όμως - ίσως ούτε καν οι ίδιοι - ξέρει με ακρίβεια ποια είναι αυτά. Η μουσική σε γενικές γραμμές δεν του αρέσει. Προτιμάει την ησυχία, αλλά συμβιβάζεται αναγκαστικά με τις προσταγές των καιρών. Το ότι ακούει φανατικά μουσική από τότε που οι γονείς του εδέησαν να του χαρίσουν το πρώτο του ραδιοκασετοφωνάκι, δεν αναιρεί το προαναφερθέν γεγονός.

Στον ελεύθερο χρόνο του αρέσκεται στην κατανάλωση ανανά και καρύδας. Είναι προφανές πως δεν βρίσκεται στην κατάλληλη χώρα. Το έτερο προφανές για όποιον τον γνωρίσει είναι ότι του αρέσει να έχει ελεύθερο χρόνο. Και το προσπαθεί.

Για να βρει το τοπ - 5 των κομματιών που τον έχουν σημαδέψει, θα μπορούσε να φάει πολλές ώρες. Αντ' αυτού, θυμήθηκε ότι έχει ήδη φάει πολλές ώρες για να διαμορφώσει ένα τοπ - 5 κομματιών που τον έχουν σημαδέψει, συνεπώς δεν χρειάζεται να το ξανακάνει. Ίσως όμως και να χρειάζεται, γιατί τίποτα δεν μένει σταθερό σε αυτή τη ζωή:

1. Comfortably Numb - Pink Floyd
2. Όλες Οι Απαντήσεις - Τρύπες
3. The Distance - Cake
4. Bob Dylan's Dream - Bob Dylan

και (έκπληξη, έκπληξη)

5. Debaser - The Pixies


foSia

Είμαι μια αναγραμματισμένη σοφία και ακούω μουσική κυκλοθυμικά, προσέχοντας ιδιαίτερα στίχους και μπάσο. Η εκπομπή μου στον B.U.Radio είναι εξίσου ιδιοσυγκρασιακή: το sOUNDpOOL / μια δεξαμενή ήχων όπου χωράνε διαφορετικές διαθέσεις και όλα τα είδη μουσικής που ελκύουν το ενδιαφέρον μου... dream pop, shoegaze, electro post-punk, synth, indie, indietronica και ενίοτε experimental και noise. Και άλλα. Κατά καιρούς ετοιμάζω θεματικά sessions με covers, τελευταίες κυκλοφορίες, ελληνική indie σκηνή, αγαπημένα μου κομμάτια. Και άλλα.

Το sOUNDpOOL είναι στον αέρα του B.U.R. κάθε Τετάρτη 20 - 21 h. Tune in!
(Οι εκπομπές ανεβαίνουν και στο mixcloud)

Αγαπημένα tracks:

1. Diiv - Bambi Slaughter (Kurt Cobain Cover)
2. Savages - She Will
3. Chromatics - The Page
4. Dark Horses - Alone
5. 2:54 - You're Early


Συνήθης Ύποπτος

Ο Συνήθης Ύποπτος δεν προέρχεται από το χώρο της μουσικής.

Ερασι-τέχνης εκ πεποιθήσεως πίστευε σε μια Επανάστασης της Τέχνης μέσω μιας καλόγουστης αισθητικής κουλτούρας ως τρόπο ζωής, όμως η σύγχρονη οικονομική κρίση του θύμισε ότι η πολιτική θα είναι πάντα επίκαιρη και ζωντανή και ότι θα πρέπει να μάχεσαι για αυτά που πιστεύεις επειδή τίποτα δε σου χαρίζεται. Μάχες δίνει πολλές καθημερινά, κυρίως νομικές και δικαστηριακές κατά επαγγελματική συνήθεια. Όμως, όταν δραπετεύεις καμία φορά από τη δύσκολη και γκρι πραγματικότητα βρίσκεις ξανά τον εαυτό σου σε αυτά που άφησες πίσω σου και σε αυτά που σε περιμένουν για να τα συναντήσεις . .

Λίστα αγαπημένων «πραγμάτων» αντιπροσωπεύουν το στυλ της εκπομπής:

Μπισκότα Παπαδοπούλου
Ταξίδι στο φεγγάρι – Ιούλιος Βέρν
Μπλέκ και Έρικ Καστέλ (κόμικς)
Μακ Γκάιβερ (σαιζόν πρώτη)
New Order – Blue Monday
Εθνική Ομάδα Μπάσκετ 1987
Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα – Κριστόφ Κισλόφσκι
Pink Floyd – Division Bell
Περιόδικο 01 (Στάθη Τσαγκαρουσιάνου)
Στέρεο Νόβα
Τα πρώτα μου all-starάκια
Mazzy Star – Fade Into you
Τρύπες – Δε χωράς πουθενά
Cinema il Paradiso
Το i-pod μου
Παύλος Παυλίδης – Πάρε με μαζί σου
Jim Jarmous
James – Getting away (when all mess up)
Στο δρόμο – Κέρουακ
Franz Ferdinand – Take me Out
Οδυσσέας – Τζέιμς Τζόυς


R-NI

To Arni γεννήθηκε σε Ιδιωτική Στρούγκα στη δυτική πλευρά του Μεγάλου Νησιού. Αποτελεί καρπό βατέματος μιας καταπιεσμένης προβατίνας, ράτσας "με το σταυρό στον ώμο", από ένα καλοκάγαθο πρόβατο, ράτσας "με το σταυρό στο χέρι". Όντας πρωτότοκος (καταλογισμός) και καρπός ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης (ενοχή), από τόσος δα αμνός, ανέπτυξε μια έντονη απέχθεια προς οποιαδήποτε ευθύνη. Με άλλα λόγια πρόκειται για ένα ακόμη πρόβατο με σύνδρομο παλιαρνισμου, αρνούμενο πεισματικά να ενταχθεί στο κοπάδι των ώριμων και παραγωγικών προβάτων. Αρνιτής χωρίς αιτία, τελευταία δηλώνει αρνί χωρίς μαντρί, αρνί ελευθέρας βοσκής και άλλα τέτοια φαιδρά. Παρόλα αυτά, η περιστασιακή βρώση κουτόχορτου δυσχεραίνει εξαιρετικά τον πλήρη απογαλακτισμό του, με αποτέλεσμα να περνιέται από τα υπόλοιπα ζώα της Φάρμας, για αρνάκι γάλακτος. Προσπαθώντας να επιστρέψει στον "Παράδεισο", αναζητά τη στρίγκλα που έγινε αρνάκι.

5 songs (Shuffle mode)

Guns N' Roses - Paradise City
Radiohead - Jigsaw Falling Into Place
Pixies - Hey
Μανώλης Χιώτης & Μαίρη Λίντα - Περασμένες μου αγάπες
Βασίλης Τσιτσάνης - Σαν απόκληρος γυρίζω


Anna Vass

Κι εκεί που έπινα ρακόμελα (…μία Κυριακή. Αξέχαστα…) σε ένα ωραίο μεζεδοπωλείο του Ηρακλείου, άκουσα από το διπλανό τραπέζι έναν να φωνάζει: «Άλλος για τη βάρκα μας;;!!» Τι να εννοούσε άραγε; Πριν λοιπόν χάσω την ευκαιρία να μάθω, φώναξα: «Εει, στάσου, μύγδαλα!». Γύρισαν όλοι και με κοίταξαν. Μέσα στην αμηχανία μου, το μόνο που μου ήρθε να πω ήταν: «Λοιπόν δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα...». Τότε, ακούστηκε μία μπρουτάλ φωνή από το βάθος να λέει: «Στέλλα, κρατάω μαχαίρι!». Όλοι έστρεψαν το βλέμμα τους στη Στέλλα, που έτρεχε τσιρίζοντας. Αμάν κι αυτή η κοπέλα, δε μπορούσε να περιμένει λίγο;;; Θέλοντας λοιπόν να επανέλθω στην αρχική κουβέντα (ποια κουβέντα δηλαδή…) είπα διστακτικά: «Ει… Σας χαιρέτησα; Δε σας χαιρέτησα! Χαίρετε, τι κάνετε, καλά ευχαριστώ!». Κατάφερα να τους αποσπάσω την προσοχή μεν, αλλά με πέρασαν για τη σερβιτόρα δε… και έτσι με ρώτησε ο ένας (αυτός με το καπέλο): «Δε μου λες; Εσείς εδώ φτιάχνετε ένα που είναι, έτσι όλο σαντιγί, που έχει από κάτω σοκολάτα… όχι, από πάνω σοκολάτα... και έχει πάλι το... και είναι όλο μέσα σ΄ ένα γυάλινο μπωλ...;» και τότε του απάντησα κι εγώ εκνευρισμένα: «Τι θα το κάνουμε εδώ μέσα, Αμέρικαν μπαρ;». Ο τύπος νευρίασε. Πολύ. Τότε, τον άκουσα να λέει στους άλλους: «Εγώ, παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!». Κακή τροπή είχε πάρει το πράγμα. Έπρεπε να σκεφτώ κάτι γρήγορο και έξυπνο. «Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα;», είπα και ξανακάθισε. Καλό σημάδι. Κότερο δεν είχα, αλλά δε βαριέσαι; Η σχέση μας είχε ήδη πάει σε άλλο επίπεδο. Τα πιο γερά θεμέλια της σχέσης μας μπήκαν όταν φωνάξαμε την Καααατίνα να μας φέρει λίγο σαλαμάκι… Κάπως έτσι γνωριστήκαμε λοιπόν και μέχρι το τέλος της βραδιάς μου είχε προταθεί να ενταχθώ στην παρέα του BUR! Αυτή τη «βάρκα» εννοούσε τελικά… Σας έπεισα; ΝΟΤ. Μερικά από τα τραγούδια που ΔΕΝ θα ακούσετε τα Σάββατα (20:00-21:00) είναι:

«Είναι το στρώμα μου μονό» - Α. Βουγιουκλάκη
«Έχω στενάχωρη καρδιά» - Ρ. Βλαχοπούλου
«Με κυνηγούν τ’ αδέλφια σου» - Μ. Χιώτης
«Ο άντρας που θα παντρευτώ» - Μ. Καραγιάννη
«Πατέρα κάτσε φρόνιμα» - Γ. Ζαμπέτας

Είμαι η Anna Vass. Γνωρίστε με καλύτερα μέσα από το BUR! Σας προκαλώ!


Kaori

Όταν η Kaori μεγαλώσει θα γίνει synthesizer. Μέχρι τότε, περιπλανιέται ανέμελα στα μουσικά τοπία της πειραματικής electronica, avand-garde, jazz, cinematique, ψυχεδέλειας, σύγχρονης κλασσικής, folk, underground techno και άλλων πολλών.
Το Brainticket είναι μια ατμοσφαιρική συνεύρεση όλων αυτών των ακουσμάτων για τα 'περίεργα' αυτιά. Να περιμένετε σκοτεινά beats, στοιχειωμένα synths, σκονισμένα grooves, παραμορφωμένα φωνητικά, φυσαλίδες και μαγικά ξόρκια.

Frenitis

Η Frenitis σε κατάσταση μόνιμης φρενίτιδας, ανάμεσα σε κινηματογραφικές εικόνες, μουσική , μυρωδιές και στίχους από ποιήματα. Η μουσική είναι soundtrack απλών και καθημερινών στιγμών μέσα σε μια παιδική χαρά αγάπης, για αναζήτηση και εξερεύνηση.
Η σταθερή πίστη στη δύναμη της αγάπης, εκπροσωπείται από τους Air και το Playground Love, ως τίτλο εκπομπής.

Στη παιδική μουσική της χαρά θα βρείτε ακούσματα από Alternative-Indie-Electroclash-Electropop-Post Rock-Experimental και θεματικές εκπομπές ποικίλλης ύλης.

Μερικά χαρακτηριστικά αγαπημένα κομμάτια:

1. Air - Playground Love
2. The National - Available
3. Daft Punk - Veridis Quo
4. Aphex Twin - Polynomial C

Lianna

hand in glove - smiths
compulsion - martin gore
five o - james
time machine - ride
being boring - pet shop boys
+ photographic - depeche mode

Nestoras V.

Ο Νέστορας (Νέστωρ < νέομαι (έρχομαι, επιστρέφω) εξ'ού και νόστος, "αυτός που επιστρέφει από μακριά, ο ταξιδεμένος") ήταν μυθικός ήρωας της αρχαίας Ελλάδας και βασιλέας της Πύλου. Ε καμία σχέση... Είναι ένας ταπεινός και γεμάτος ζωή μουσικός παραγωγός (ο θεός να το πει). Ο όποιος είχε την τιμή να εκλέγει από τους ακροατές του ΒURADIO (με αντίπαλο μάλιστα τον δαιμόνιο και πανίσχυρο BLOWMAN) ο Άγιος Burradio.

Θα τον ακούσετε μόνο του κάθε Παρασκευή στις 21:00 με 23:00 ή με τoν Ραδιοφωνικό σύντροφό του, blowman κάθε Τρίτη στις 22:00 με 00:00.

Μεγαλωμένος με αρχές και τρόπους σε καταπράσινα χωράφια με Ροδακινιές στη Μακεδονία, δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις ίντριγκες και την λάσπη που του εξαπολύουν οι άλλοι μουσικοί Παραγωγοί του BUR.

Αποφάσισε να ασχοληθεί με τον BUR όταν μια μέρα καθώς έκανε καταμετρήσει αιγοπροβειου πληθυσμού (είναι και Γεωπόνος) κάπου στην Ενδοχώρα του Ηρακλείου κτύπησε το τηλέφωνο του και μια φωνή που ακουγόταν από πηγάδι (BLOWMAN) του πρότεινε να κάνει εκπομπή

Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει Thom York.

Τραγουδάκια τώρα από Radiohead & Thom york τα άπαντα!

1. Moby - Go
2. A Flock Of Seagulls - It's Not Me Talking
3. Death In Vegas - Hands Around My Throat
4. The December Sound - Drone Refusenik
5. Chaim - Love Rehab